Piękne słowo: dobrze

Dziś ciąg dalszy opowieści o Rambo, tym schroniskowym kocurku, który niemal zagłodził się na śmierć z powodu smutku i żalu za straconym w wieku 9 lat domem, oraz nieumiejętności poradzenia sobie w tamtejszym środowisku. 

Cały czas na człowieku, z chęcią do delikatnego miziania.

Rambo. Płatek - z powodu uszka...

Kiedy zjawił się Za Moimi Drzwiami, rozpoczęliśmy walkę o jego życie i zdrowie. Codziennie biedak jeździł z nami na kroplówki, bo był tak odwodniony, że skóra z jego boków wcale nie chciała odchodzić od ciała, nawet nie było się jak wbić tam igłą. Kto ma kota, ten wie, że te zwierzaki zazwyczaj posiadają jej niezły zapas. Tymczasem Rambo reagował bólem nawet na dotyk w tym miejscu. Jego wątroba i narządy wewnętrzne nie pracowały jak trzeba...

W drodze.

Kroplówka. 

Wizyty w gabinecie wet. nie działały dobrze na jego psychikę, on niesamowicie się nimi stresował, ale trzeba było wybrać mniejsze zło oraz podwójnie go dopieszczać głaskaniem i tuleniem.

Po ponad tygodniu kroplówek oraz podawaniu leków pojechaliśmy z nim na kontrolę. Trzeba było pobrać krew do badań...

Wyniki nas uradowały! Niemal dobre! Jak na jego stan - świetne! Cóż może zrobić trochę miłości i leków...

Waga razem z kontenerem i ręcznikiem, które ważą jakieś 2,60 kg. 

Największa radość wybuchła jednak w naszym domu, bowiem państwo, którzy już wstępnie zastanawiali się nad adopcją tego potrzebującego kocurka, odwiedzili nas, poznali osobiście pana Lekkiego Jak Piórko Ale Potrafiącego Ugryźć Znienacka, wysłuchali całej prawdy o jego niełatwym charakterze i ZDECYDOWALI SIĘ NA ADOPCJĘ! Dobrzy ludzie. Wspaniali.

Rambuś przyszedł do nowego pana na kolanka, ułożył się wygodnie i przysnął...

Oni mają w domu już jednego kocurka i żadnych drzwi między pokojami, więc, aby ułatwić zwierzakom łagodne zapoznanie, pożyczyłam im klatkę. W ten sposób oba mogą z bezpiecznej perspektywy przyglądnąć się sobie, powąchać, może pogadać... Tylko w pierwszych chwilach. Od ich dobrego poznania zależy wiele. 

Na razie pierwsza wiadomość brzmiała pięknie!

Miecio dyplomatycznie obszedł Rambo i trzyma się z boku. Na razie jest DOBRZE. 

Dobrze to piękne słowo, a nie mówiłam?!

Na kolankach u nowego pana.

I niech dalej będzie dobrze, niech się uda, niech on ma swój dom na zawsze, a ja jego nie zapomnę nigdy. Tak wiele wzruszeń od niego dostałam! Dziękuję, Rambo z uszkiem jak płatek. Dziękuję, Płatku!

Errata: najnowsze wieści. Odpowiedź na pytanie, jak się sprawy mają:

W sumie pozytywnie, otworzyliśmy klatkę, kot sobie wychodzi, zaadaptował sobie legowisko Mietka, w które tamten się już nie mieści, powoli daje się pogłaskać, na razie tylko po głowie, koty na siebie jeszcze trochę fukają, ale nie ma walki, powoli zmniejszają dystans je dzielący, potrafią jeść, patrząc się na siebie. Jestem pozytywnej myśli, jutro pójdziemy jeszcze na zastrzyk i myślę, że w weekend oddamy Państwo klatkę, ale to jeszcze zadzwonię. Pozdrawiam. U.

:)))