Jest sprawa (+ bonus)

Kochani, napiszę wprost i jak najkrócej. Jedna z naszych potrzebuje pomocy. Chodzi o operację zwierzaka i jego leczenie. Mimo że pytałam, wolałaby pozostać anonimowa. Pozostaje to uszanować. Tak działamy. Podjęłyśmy z Prezeskurą decyzję, aby tę "naszą", za którą w stu procentach ręczymy, wspomóc ze Skarpety, ale to jednak za mało... Skarpeta jest w tym roku biedniutka. Mogłyśmy uzyskać dochody tylko ze sprzedaży kalendarzy, a te były skromne, no i z Waszych darowizn - te były jak zwykle hojne, ale i tak ograniczone. W tym roku pomogłyśmy już wielu osobom, w tym pani Basi z Warszawy, która dzięki nam (a przede wszystkim dzięki dwóm Joannom - napiszę o tym) odzyskała radość życia, a niektóre jej zwierzaki - zdrowie! Czy to nie cudowne? :)

Ad rem! Ta akcja jest dla tych, którzy nam ufają: mnie i Hanie.

Jeśli ktoś ma jakieś wątpliwości, proszę, aby opuścił ten post. Bez urazy. 

Ta akcja jest dla tych, którzy chcą pomóc osobie w potrzebie i nie muszą wiedzieć komu. 

Nie mnie i nie Hanie, i niech to wystarczy. 

AKCJA ZAKOŃCZONA - DZIĘKUJEMY!

Wszystkim, którzy się przyłączą, którzy mogą się przyłączyć, z góry dziękuję i mam dla nich od razu nagrodę. Jestem przekonana, że ta nagroda wywoła uśmiech na ich twarzach, ale i... przerażenie!!!

Bójcie się!!

Na koniec zdradzę Wam tajemnicę Achimy: 

ta koteczka jest słodka jak miód, a charakter ma unikatowy, co tylko dodaje jej uroku.

Wcale nie jest taka krwiożercza, jaką ją namalowałam, wyciszyła się, uspokoiła, kochana...

To 

królowa Achima Wspaniała!

Książę Eredin adoptowany!

Wybaczcie drugi post dzisiaj, ale przecież taki cudny, miły, bezproblemowy rudzielec

- książę Eredin - musi mieć pamiątkowy wpis na blogu!

Ten przesłodki kocurek, który komuś tak przeszkadzał, 

że "miał zniknąć", to wzór wszelkich najlepszych kocich zalet. 

Odważny, miły, miziasty, wesoły, zabawny, mięciutki i śliczny jak z obrazka!

Dziś poszczęściło mu się, bo po serii propozycji nie do przyjęcia 

trafił na miłych i sympatycznych, 

a co najważniejsze, chcących się uczyć młodych ludzi.

No i pojechał z zakochanym w nim personelem do swojego domku.

Jestem pewna, że będzie miał dobre życie 

i na pewno nie zabraknie mu miłości.

Spojrzenie na Fikunię. 

Eredin uwielbia tę matę! Do kupienia TU. 

Kochany książę, zabieraj się teraz za wyszkolenie swojego personelu. :)

No i miła wiadomość dla Oli, która nadała mu imię. 

Kotek pozostanie Eredinem! :)

Inusia u Hany ma się dobrze, wszystko idzie pomalutku, ale tak ma być.

Nikomu się nigdzie nie śpieszy. :)

No to deserek:

***

Achima już chodzi po domu.
Trzymajcie kciuki, aby była grzeczna, bo MCO ją... wydziedziczy. :)

Stefcia zua!!

Królowa Achima

Rzuciła na mnie urok! Normalnie ją kocham!
Hana mówi, że ja wszystkie kocham.
Odezwała się ta, co to nie kocha żadnego, buchacha!

Achima jest wyjątkowa. Ma charakterek i szybko wpada w irytację, ale to dodaje jej uroku.
Ile mam radości, gdy udaje mi się ją obłaskawić! Dziś już, noszona, zaczęła mruczeć!!!
Będzie z niej cudowna przyjaciółka, co to i zdzielić umie, i przytulić.
W zależności od tego, czego zechce. Czego ona zechce. :)
I niech tak będzie!

Patrzcie i padajcie z wrażenia. Oto Królowa Achima:

Dzień dobry!

Moja ręka pozostała w całości. :)

Taaaaką dużą rybę złapałam!

Rozweseli każdy dzień. Jest tak piękna, że samo patrzenia na nią to terapia!
To energiczna kotka, uwielbia się bawić, szaleć za wędką.
Jaki personel jest jej pisany? Jaki dla niej napiszemy? Musi być specjalnie dobrany.
Musi zasłużyć. Musi być jak Jolinka dla Pączków - na miarę.

Tak się martwię, czy się uda... Ona jest moim oczkiem w głowie, buuuuuuuuuu...



Co u Inusi, Hana?? Żądam więcej zdjęć i więcej info!!!

Inusia i Hanusia

Ten post dopiero będzie, bowiem przebierając nóżkami czekam na Prezeskurę! Mam przecieki, iż gości w tej chwili u Marii, no i stamtąd, jak Maria ją wypuści, przyjedzie do mnie.

Inusia czeka na swoją mamusię, demonstrując, jak pięknie zaprzyjaźnia się z Fikunią. No i że po domu chodzi, choć niepewnie, i że w pobliżu Stefci leży. MCO pogłaskał ją bez problemu. :)
Ja czekam, niczego nie demonstrując, najwyżej lekkie rozedrganie, bo ileż można oczekiwać, i wczoraj, i dzisiaj, ach, to oczekiwanie mnie kiedyś zabije! :P

Stefcia na górze, Inka na dole.

Post będzie na bieżąco uzupełniany. Chyba. Tak myślę. Tak bym chciała, ale pożyjemy, zobaczymy!
O, rany!!!!!!!!!!

**********

Przez wizjer. :)

Idzie!

Niesie kontenerek superwypasiony.

Inusia siedzi w szufladzie. To jej od niedawna ulubione miejsce.

W kocim pokoju. 

Zauroczona!

A w kocim pokoju...

***

Na słynnym moście. 

Hmm... To sem my!

***

Hana, zjesz ciasto?
Nie, nic słodkiego!
A może jednak?
No dobrze, ty to umiesz namówić! :))))

(Zdjęcie przy zupce i galaretce, nie przy cieście i kawce - mniam!)

***

Dla kocóreczki kocyczek. :)

Wypasiona budka czeka.

Kocóreczka Inusia - ostatnie chwile w szufladzie, buuuuuuuuuu.

No, chodź, chodź, malutka.

Żegnaj, przyjaciółko, 

jeszcze dwa dni i ganiałybyśmy po domku. 

Nie zapomnij o swoim pochodzeniu! Zza Moich Drzwi pochodzisz, królewno.

***

Mamusia czeka...

Ojej, jakie to straszne, ten nowy domek...

Chyba będę płakać, 

a może nie będę...

Hmm, co tu obrać, taki wybór!

***

Za Stefcią, na dól!

Nieubłaganie zbliża się moment opuszczenia domku tymczasowego...

O, już następuje i...

Nastąpił!

Tyle przede mną, małą kocinką, do niedawna siedziałam w krzakach, a teraz podróżuję przez pól Polski....

***

Ruszamy!

Jedziemy.

Żegnamy się, pa, pa....

***

Prezenty od Prezeskury. Jeszcze niewiadome, mniam! Tak lubię. :)

Dziś był dobry dzień.
Poznałam Hanę!
Inusia trafiła do najlepszego domu pod słońcem!

Swoje domy znalazły też Monte i Tris (wspólny)
i
Gabryś,
czyli razem cztery kotki zamieszkały w swoich domach.

Najważniejsze jednak, że poznałam Hanę!

Dziękuję. :)

Relacja Prezeskury jest TU.
Zaglądnijcie też TU.

KONIEC

Szczęśliwa mama z nową córeczką. :)

***

Prezenty od Hany! Książeczki - wspaniałe oraz baranek. :) 

Niebezpieczny baranek! :)

A tak prosiłam: żadnych prezentów!
DZIĘKUJĘ!