Ciasto francuskie z serkiem waniliowym, gruszką i rambutanem z ananasem

Dziewczyny improwizują w kuchni, to ja też mogę! Mój młodszy syn, kiedy był mały, był z tego znany, że co robił starszy - to musiał robić też On! Jeśli więc starszy wołał "chcę pić", zaraz było słychać z ust młodszego "ja też!". Powtarzało się to zawsze i przy każdej okazji: 

"Nie lubię tej zupki!" - "Ja też!"

"Nabiłem sobie guza!" - Ja też!"

"Chcę siusiu!" - "Ja też!"

No to powtórzę - pozazdrościłam innym blogerkom improwizacji i "ja też!". :-)

Otworzyłam lodówkę z myślą "co my tu mamy" i "co się z tego da upiec na dziś".

Była tam puszka gruszek w syropie, puszka rambutana nadziewanego ananasem (musiałam mieć niezłą fantazję, kupując toto),

 serek śmietankowy taki jak na sernik i ciasto francuskie. Postanowiłam, że zaimprowizuję i potem z czystym sumieniem podam ten przepis jako własny, bo na blogach przecież wszystko już było! 

Składniki:

Puszka gruszek w syropie

Puszka rambutana z ananasem

¾ kg sera białego śmietankowego takiego jak na sernik

4 łyżeczki cukru waniliowego

4 łyżki syropu z agawy lub płynnego miodu

Łyżka mąki ziemniaczanej

¾ kubka migdałów w płatkach

Pół łyżeczki olejku cytrynowego

Duża garść żurawiny

Jak zrobiłam:

Okrągłą formę wyłożyłam papierem do pieczenia i jedną częścią ciasta francuskiego.

Posmarowałam rozbełtanym jajkiem (robię to, żeby ciasto nie namokło, ale nie spotkałam się z tym sposobem u innych). Wyłożyłam na to serek wymieszany z cukrem waniliowym, syropem z agawy, mąką ziemniaczaną, cukrem waniliowym, olejkiem cytrynowym, ½ szklanki migdałów i większością żurawiny.  Ułożyłam na serku owoce z puszek, posypałam żurawiną i resztą płatków migdałowych. Przykryłam pozostałym ciastem francuskim naciętym dowolnie, jak kto lubi – ja zrobiłam małe nacięcia przy pomocy linijki i noża. Posmarowałam rozbełtanym jajkiem. Piekłam w 180 stopniach około 30-40 minut. Posypałam cukrem pudrem.  

Wygląda pięknie, prawda? 
W smaku też było piękne - podejrzewam, że dużo lepsze byłoby na zimno, ale przekonam się
o tym następnym razem, bo to zostało pożarte, zanim zdążyło wystygnąć. :-))

Koci Inspektor oczom nie może uwierzyć, że można upiec coś tak niezjadliwego!
Żeby choć śmietanką polane było....