Spod tego samego nieba

Pod tym samym niebem żyjemy, a więc wszystko jest możliwe! Zapragnęłam i stało się!

A było tak:

Nadjechała najprawdopodobniej tą drogą:

Nadanie nastąpiło dnia 2014.04.01 o godzinie 09:23 w Urzędzie Pocztowym w Jaworniku Polskim. Uroczym Urzędzie Pocztowym, dodajmy. 

Ważyła 9,1 kg. 

Czekała biedna, samotna aż do 15:03, by wyruszyć do Rudnej Małej, gdzie dotarła o 16:54.

Następnego dnia (2014.04.02) o 01:45 z Rudnej Małej zabrali ją do Krakowa. 

Tam pojawiła się o 05:25, by dopiero o 16:15 wystartować do Wrocławia. 

Moje miasto przywitało ją o 21:31 i przetrzymało do 11:12 dnia następnego, czyli 03.04.2014. 

Wtedy to w swoje ręce dostał ją nasz miły pan listonosz i o godz. 17:30 zawitał Za Moimi Drzwiami, gdzie oczekiwałam go, przebierając nóżkami z niecierpliwości. 

Nareszcie będzie trochę spokoju - powiedział Wrocławski na wieść, że przyszła. Wcześniej dzwoniłam do niego kilka razy z pracy, czy już jest i czy na pewno nie przegapił dzwonka do drzwi. Czekałam! I to jak czekałam!

Tym razem postąpiłam wbrew swojemu zwyczajowi i natentychmiast zabrałam się do jej otwierania. Byłam taka podekscytowana!

Najpierw znalazłam list. Od Olgi. 

Potem odurzył mnie nieziemski zapach... Sianko! Aaaa!! Bosko!

A potem to już było jak na Gwiazdkę. Same cuda i dziwy! Zamówiona paczka od Olgi Jawor, wprost z podkarpackiej wsi. 

Najpierw prezenty. Na spróbowanie. Małe, białe jajeczka starej polskiej rasy kury czubatki - prawdziwe śliczności. Olga hoduje kilka takich kurek z patriotyzmu! :)

I prawdziwy przebój. Coś, co zobaczyłam pierwszy raz w życiu! Cudne zielone jajka kury rasy araukana! 

One naprawdę są zielone!

 Powiedziałabym, że to miętowa zieleń. Widać?

Cudna różnorodność. Kury rasy araukana trudno się hoduje (jak napisała mi Olga), bowiem ich jajka mają tak twardą skorupkę, że pisklęta często nie mogą się wykluć... 

Zachwycają mnie te zielonki araukanowe!

Ze stu zamówionych przeze mnie jajek i dwudziestu dodanych w prezencie od Olgi tylko dwa lekko pękły. Reszta dojechała nienaruszona. Te pęknięte zabezpieczyłam, oddzielając białko od żółtka. 

Jakie żółciutkie! Odrobinę dostała Aniela i zjadła z wielkim smakiem.

A ja tajemniczym sposobem na widok tych wspaniałych, pachnących pomarańczowych żółtek oraz z powodu mojego gwiazdkowego nastroju przeniosłam się w czasy dzieciństwa i zapragnęłam... kogla-mogla! 

Pamiętam, jakim świętem był dla mnie kiedyś ten deser. Nie mogłam jeść go za często, ale zawsze przysługiwał mi, gdy byłam chora - na pocieszenie. Mama ucierała go dla mnie bardzo dobrze, ale gdy robił to Tato, z męską siłą, to deser był potem tak puszysty jak pianka! Uwielbiałam kogel-mogel! Mogę śmiało powiedzieć, że to mój ulubiony deser z dzieciństwa. Zawsze jadłam połowę bez dodatków, a do drugiej dodawałam odrobinę kakao. Mniam! 

Pod wpływem impulsu ukręciłam sobie deser, którego nie jadłam z 20 lat! Świadomość, że to zdrowe jajka dodawała mu tylko wyjątkowego smaku! Naprawdę poczułam się znowu jak dziewczynka i kiedy pomalutku, delektując się każdym kęsem, zlizywałam boski nektar z łyżeczki, wróciło do mnie tak wiele dobrych wspomnień... To była magiczna chwila szczęścia. Przekonałam się, że nadal uwielbiam kogel-mogel!

Tego dnia zaczęłam malować kolejny obraz, wymieszałam sobie farbę w kubeczku  - czy już wiadomo, co mnie zainspirowało?

Wspaniałe, pachnące sianko, w które tak perfekcyjnie opakowane były jajka, wylądowało w ogrodzie pod krzaczkiem i zyskało od razu fana. 

Wiem, że można z siana robić wiele rzeczy dla zdrowia, np. można kąpać się w jego naparze, pić go, ale do tego jeszcze nie dorosłam. :)

A ja? Ja nacieszyć się nie mogłam! Nareszcie spróbowałam żywności, o której na 100% wiedziałam, że jest ekologiczna i zdrowa. Nareszcie mogłam spróbować sama i karmić rodzinę słynnymi jajkami od kur zielononóżek z domowej hodowli Olgi!

Kury Olgi i Cezarego są szczęśliwe, zadbane, karmione naturalnie i ich jajka zawierają to, co najlepsze. Poniższe fragmenty pochodzą z posta napisanego przez Olgę pt. Jajka nad jajkami (klik). Zachęcam do przeczytania całości, bo jest to kompendium wiedzy o kurach zielononóżkach i ich jajkach.

To bardzo ciekawe, niezwykle ruchliwe i sprytne, zielononogie stworzenia. Biegają po ogrodzie pogdakując, pokrzykując radośnie i wyszukując sobie jakieś wiosenne smakołyki. Kłócą się ze sobą albo przechadzają się w parach, gwarząc cicho o swoich kurzych sprawach. A już za chwilę uciekają przed swymi zazdrosnymi siostrami, niosąc w dziobkach swoje cenne zdobycze – tłuste robaczki i świeże trawki. Potrafią przefrunąć nad płotem i oddalić się bardzo daleko od kurnika, aby znaleźć coś ciekawego do jedzenia. 

Często zwabione przez charakterystyczne nawoływania sprytnego koguta podchodzą do korytek, mniemając, iż gospodyni, czyli ja, dała im kolejną porcję ich ulubionej mieszanki ziemniaków, pszenicy i owsa. A to tymczasem jurny pan kogut miał chętkę na chwilę niewybrednych amorów! A na obiad trzeba jeszcze cierpliwie poczekać! 

Nawiasem mówiąc, jakość tego, co jedzą kurki, ma ogromny wpływ na jakość, kolor, zapach i smak ich jajek. Chciałabym, by każdy, kto ma okazję ich spróbować, nie wahał się, gdyż różnica smakowa między tymi jajkami a sklepowymi jest mniej więcej taka, jak między mlekiem od krowy a tym z kartonika! Ale liczą się oczywiście nie tylko zalety smakowe. Najważniejsze jest to, że to po prostu bardzo zdrowe jajka, które mogą, a nawet powinny, jeść osoby dbające o siebie, świadome roli zdrowej żywności w diecie, nadwrażliwe na inne pokarmy (także ze skazą białkową, gdyż te jajka nie uczulają!), pacjenci po chemioterapii, ludzie cierpiący na problemy z sercem i miażdżycą, wszelkiego typu rekonwalescenci oraz dzieci.

Jajka kur zielononóżek są dużo mniejsze od „normalnych” jaj (wcale tego nie zauważyłam - dopisek mój), mają barwę jasnokremową lub białą i wyjątkowe wartości odżywcze, albowiem właściwie zawierają one wszystko, co jest nam potrzebne do życia (z wyjątkiem witaminy C)! Mają bogaty skład witamin, głównie B12 (odgrywa rolę w regulacji przemiany materii, chroni przed stresem i wpływa na poprawę samopoczucia), witaminę E (która zaliczana jest do silnych przeciwutleniaczy – chroni komórki przed działaniem wolnych rodników, a przez to opóźnia procesy starzenia i zmniejsza ryzyko rozwoju zmian nowotworowych), witaminę D (odgrywa istotną rolę w metabolizmie tkanki kostnej i zębów), witaminę A (korzystnie wpływa na wzrok i chroni przed szkodliwym wpływem promieniowania ultrafioletowego), witaminę K (wpływa na procesy krzepnięcia krwi) oraz wiele mikroelementów, takich jak: potas, siarka, fosfor, wapń, magnez, cynk, żelazo.

Czy ktoś mi się jeszcze dziwi, że mając świadomość leczniczych właściwości tych jajek, skakałam ze szczęścia  i z radości, że je mam? 

Od razu zaczęliśmy jeść jajka, jeść dużo jajek. :) 

Zrobiłam sobie np. jajecznicę z zielonych z dodatkiem startego na grubej tarce kabaczka i pieczarki. Mmmm, boskie!

Najpyszniejsze jednak były jajka na miękko. Wczoraj ugotowałam trzy rodzaje. Wszystkie wyszły mi perfekcyjnie, a to sztuka, bo każde z nich było różnej wielkości - chciałam, abyśmy mogli porównać trzy rodzaje podczas jednego posiłku.

Od prawej: jajko kury czubatki, araukany, kury zielononóżki. 

 Sam ich wygląd podczas śniadanka to bonus, a  jedzenie ich to już prawdziwe święto. 

Zapewniam, że są pyszne! Kremowe i aksamitne w konsystencji rozpływają się na języku takim... gładkim smakiem. Jedzenie królów, ach, co ja mówię! Jedzenie bogów! Najbardziej smakowało mi zielone, choć pozostałe też były doskonałe. 

Olgo, Twoja paczka sprawiła Za Moimi Drzwiami tyle radości, że nie da się tego opisać. Jestem Ci bezgranicznie wdzięczna, że chciało Ci się tak pomysłowo pakować te jajeczka i wędrować z nimi na pocztę. Zrobiłaś nam, i nie tylko nam, bo obdarowałam nimi rodzinę, prawdziwe święto. Każde z nich obracam w dłoni jak skarb, którym jest. Spod tego samego nieba, a jakie wyjątkowe! Bardzo Ci dziękuję!

Zamierzam jeszcze nie raz korzystać z tej szczególnej oferty. 

Kury, proszę się obficie nieść!

Czy kury mnie słyszą?!

A kogóż to zastałam wczoraj na gnieździe z sianka?

Może mu podłożyć kilka tych zielonych jajek, co?
Może wylęgną się zielone koty?