I na co komu tyle zachodu?

Dzień dobry!
Dziś pierwsza część zachodów i garść moich refleksji.

Jak minął urlop? Czasem jest tak, że człowiek nastawia się przed wyjazdem na wspaniały, wyjątkowy wypoczynek, a potem w porównaniu do tych planów jest... gorzej.

Jaką zmorą w życiu bywa wartościowanie! O ile łatwiej i przyjemniej byłoby, gdyby nie oceniać wszystkiego wokół, nie wartościować i nie oczekiwać. Nie uzależniać na przykład swojego urlopu od słońca, humoru, chmur, lektur, deszczu, lodów, ludzi, wiatru i udanych ujęć. Gdyby nie czekać, aż będzie doskonale, a zamiast tego brać, jak leci: słońce na przemian z deszczem, pędzące po niebie chmury, za miękki materac,  nie zawsze dobry nastrój, kolejną przetrwaną kłótnię, kryzys optymizmu, zwątpienie w sens działania i grozę powracających kilogramów dopiero co straconych. 

Tak w ogóle to zamierzam wydać książkę "Jak schudnąć 7 kilo w miesiąc i przytyć w tydzień 3". Ponieważ ludzie w dzisiejszych czasach nie czytają dokładnie, to skupią się na pierwszej części tego tytułu, książka odniesie oszałamiający sukces i zbiję na niej miliony. Oczywiście natychmiast milion odpalę Ori, która zajmie się ze zdwojoną siłą zmazywaniem z mapy polskich piekieł kolejnych czarcich przybytków, a wszystkie udręczone, zabiedzone, chore, ciemiężone nużycą istoty umieści w kolejnych powstających jak grzyby po deszczu hotelikach. Gospodarka zakwitnie, tak jak i kolejne psie bidy, a sława cudownej Ori dotrze aż do Dubaju i każdy szejk zapragnie mieć w swoim pałacu co najmniej kilka Śnieżków, Bursztynków i Sopelków zamiast tygrysów i ferrari. W ten sposób Polska na adopcji podopiecznych Domu Tymianka wywinduje się do światowej czołówki najbogatszych krajów świata, a Ori zostanie prezydentem i premierem oraz całą radą ministrów w jednej osobie. I odtąd wszyscy będziemy żyli długo i szczęśliwie. 

Jak mawia Baldrick, najwyraźniej urlop mi zaszkodził i dostałam słownej sraczki.

Może uratują ten post obiecane zachody.

Zaczęło się spokojnie, w pierwszym dniu niebo było zachmurzone, więc nie dane nam było zobaczyć, jak tonie w morzu.

W drugim było już ciut lepiej.

I znowu lepiej. 

Ciekawiej.

Szczególnie z przepływającymi po niebie chmurami.

A kiedy pojechaliśmy na wycieczkę do Kołobrzegu, słońce

najpierw delikatnie czarowało pastelami... (lubię to zdjęcie!),

kryjąc się na chwilę za chmurami,

by z każdą chwilą rozjarzać się coraz mocniej

i mocniej,

i na koniec dać czadu!

Profesjonalnych fotografów proszę o wyrozumiałość. 
Życzę wszystkim miłego tygodnia! 

Zachody jeszcze będą. ;)