Tym razem czasu było niewiele, ciasto francuskie szczęśliwym trafem leżało sobie w lodówce, a ostatni słoiczek farszu jabłkowo-pomarańczowo-dyniowego mrugnął do mnie oczkiem ze słoiczka, że nadszedł jego czas.
Posypałam każdą kupkę płatkami migdałów (zapomniałam to zrobić od razu, musiałam odklejać złączone już narożniki, żeby dostać się do środka i stąd potem moje ciasteczka porozklejały się troszkę). Z odciętego kawałka ciasta skręciłam urocze (prawda?) różyczki, które umieściłam pośrodku - jak na zdjęciach. Pomalowałam je rozbełtanym jajkiem i piekłam w 180 stopniach do zrumienienia około 25 minut.
Pachniało bajecznie! Reszty dopełnił cukier puder i wierzcie mi lub nie, było to tak pyszne, że wspominamy do dziś tę szarlotkową ucztę. ;-)
Amisia zajęła już miejsce przy stole i oczekuje na podanie deseru.
Komu jeszcze podać? :-)
Komu jeszcze podać? :-)
miiiiiiiiiiiii:)))urocze? przepiękne te różyczki:)))
OdpowiedzUsuńPiękne i chyba smaczne :-)
OdpowiedzUsuńŚwietny pomysł i piękne zdjecia, aż ślinka leci:)
OdpowiedzUsuńMniam mniam :-)
OdpowiedzUsuńJa poproszę! Aż mi ślinka poleciała :)
OdpowiedzUsuńrobiłam :)
OdpowiedzUsuńWłaśnie wstawiam wodę na kawę, więc takie małe cudeńka chętnie bym przygarnęła ;)
OdpowiedzUsuńAmisia jak oceniła wypiek? ;))
Wolałaby ze świeżym mięskiem, ale obwąchała bardzo uważnie;-)
UsuńPięknie wygląda i napewno jest pyszne :))
OdpowiedzUsuńPyszności;)) Z pewnością się skuszę;) Amisia widze profesjonalnie podchodzi do wszelkich kulinarnych szaleństw;)) pozdrawiam
OdpowiedzUsuńUwielbiam i szarlotkę i ciasto francuskie :D... Zrobię :D.
OdpowiedzUsuńale piękne! ja też szukałam dzisiaj z mamą w szafce, ale nie znalazłyśmy już żadnego słoika z jabłkami ;) a szkoda!
OdpowiedzUsuńUwielbia szarlotkę. Super.
OdpowiedzUsuńPiękny deser! Aż mam sama smaka nie niego - wcale się Amisi nie dziwię :-)
OdpowiedzUsuńŚwietny i prosty przepis. A jakie pyszności!!! dziękuję:)
OdpowiedzUsuńsmaczne i jak kunsztownie wykonane ;)
OdpowiedzUsuńciasto francuskie w lodówce- jeszcze tylko muszę pomyśleć, czym wypełnić, bo nie mam takiego farszu;/
OdpowiedzUsuńW ostateczności skusze się na jakiś słoiczek Grzesia;))
Ale różyczek na pewno nie zrobię, nie mam takich zdolności!;)
Pozdrawiam
http://grzdyl.blogspot.com/
kocham ciasta różne szarlotka pycha pozdrawiam
OdpowiedzUsuńAniu są prześliczne!
OdpowiedzUsuńAniu piękny wypiek, a właściwie wypieki :)
OdpowiedzUsuńAmisia rozumiem przeprowadza kontrolę jakości? :))
Oczywiście! Bez tego żaden wypiek nie przejdzie;-))
UsuńDziękuję;-)
jejku są wspaniałe <3 arcydzieło ;)
OdpowiedzUsuńUwielbiam ciasto francuskie... ale przy wyrobie tego ciasta trzeba sie sporo napracowac! Szarlotka...owszem nie pogardze! U nas robi sie szarlote z... zielonych mang! Pychota oczywiscie i wszyscy z Europy sa przekonani na 100%, ze to jablka!
OdpowiedzUsuńSerdecznosci
Judith
Hmmm, z zielonych mang... chciałabym kiedyś spróbować;-) Pozdrawiam!
UsuńCiasto francuskie, tuczące jak piorun, ale musi być w lodówce, to ciasto ratunkowe. Uwielbiam takie wypieki. A różyczki porobiłaś niesamowicie ładne.
OdpowiedzUsuńNajgorsze,że mi narobiłaś smaku, a ja muszę przecież odpokutować te słodkości, które pożarłam we wtorek z okazji gości.
Miłego;)
P.S.
Dla Amisi powinnaś była upiec kwadraciki z tuńczykiem lub łososiem.W końcu wegetarianką ona nie jest:)))
Masz rację, dam jej coś na pocieszenie;-)
UsuńTego wypieku nie powstydziłaby się nawet najlepsza cukiernia!
OdpowiedzUsuńUroczo wyglądają:)
jakie cudne!! :)
OdpowiedzUsuń