Brzusia do Luny (2)

Siema, sister!

To mój ostatni list do Ciebie, bo tyle się dzieje, że na pewno nie znajdę czasu na pisanie! Jestem już u swojej prawdziwej mamusi i tatusia. Oni dbają o mnie, chuchają i kochają. Będzie dobrze, sister, tak jak u ciebie z Twoją Magdusią!

U cioci Gosi było świetnie. Piłam pyszną kawkę na śniadanko,

uczyłam się korzystać z trawki,

fruwałam pod niebem.

Ciocia mówi, że mam jakieś takie nietakie piąte paluszki u tylnych nóżek. Wiszą mi one i dyndają na wszystkie strony jak koraliki! Chyba jest to wada genetyczna i trzeba będzie je usunąć. Ciekawe, co powie na to wet, do którego pójdę z mamusią.

W ogrodzie u cioci mieszka mój najlepszy przyjaciel - Hokus, i jego straty mi teraz żal, bo to fajny kumpel,

dawał się cmokać w nochal,

i wcale, ale to wcale,

nie uciekał na mój widok, jak nie przymierzając Fika z Miką.

Dobrze, że jestem wyrozumiała i wcale, ale to wcale, się na nie nie gniewałam, tylko próbowałam je gonić wciąż od nowa. :) Wiem, że na koniec to obie mnie nawet polubiły! Mikunia pozwała mi nawet gryźć się po uszkach. :)

Czasem ciocia musiała mnie uziemić, bo rozrabiałam jak pijany zając!

Po rozróbie, zadowolona i szczęśliwa (widać, co?), szłam spać na moje łóżeczko.

Czasem, gdy mi się udało, zajmowałam należne mi miejsce na łóżku cioci Gosi!

Razem z FikiMiki! Biedna ciocia! Na nią już nie starczało miejsca!

Jestem taka maleńka, że przy FikiMiki wyglądam jak pchełka!

A przecież one też nie są wielkie.

Nadszedł ostatni dzień... Ciocia calutki czas mnie tuliła, całowała i życzyła szczęścia. Mówi, że zjawiłam się w takim momencie, że na pewno jestem posłańcem z nieba. Mówi, że przyniosłam ze sobą szczęście, no i że powinno się mnie wypisywać na receptę!

Pożegnałam przyjaciela,

a potem pobiegłam radośnie na spotkanie swojej rodzinki! Od razu ich pokochałam i nie opuszczałam na krok!

Mój tatuś nauczy mnie fińskiego, mamusia polskiego, a oboje - angielskiego. Będę poliglotką!

Dobrze, że mój przyjaciel Hoki ma kumpelę i nie został tak całkiem sam.

W nowym domku jest fajnie. Mogę sobie łazić po kanapach.

I bawić się, bawić całym dniami!

Lunko, sister, udało nam się!
Może jeszcze kiedyś się odezwiesz?

Twoja Brzusia.

Dodam od siebie, że odkąd Brzusia odeszła do swojego stałego domku, u mnie zrobiło się pusto, cicho, jakoś tak czysto (nie leżą wszędzie porozkładane podkłady, dywany wróciły na miejsce), no i czasu mam tyle, że normalnie nie wiem, co z nim zrobić! Nikt nie plącze się pod nogami, nie obgryza palców u stóp, nie zostawia za sobą mokrych plam, nie zaczepia kotów i psów, nie robi najsłodszych minek, buuuuu. 

Naprawdę, mówię Wam, taka psinka to najlepszy lek na depresję i złe humory! Brzusia wniosła tu tak wiele radości, że bilans jej pobytu jest dla mnie na plus, tzn. ona dała mi więcej niż ja jej...

Dziękuję, Brzusiu. 

NAJNOWSZE WIEŚCI!!

Nowe wieści od Brzusi/Pikku: Dzień dobry. Pikku ma się b.dobrze.byłyśmy u weterynarza.odrobaczanie ma 30 a szczep.3.jest bardzo aktywna bawi sie pilkami i wszystko gryzie ale też jest bardzo urocza.kupę robi w dobrym miejscu i już wie no ale siusia gdzie popadnie.I tak to z nią. Jesteśmy bardzo zakochani.pozdrawiam.