Żyj nam sto lat, Leciwa!

Pewna nasza koleżanka zagramaniczna złożyła mi propozycję nie do odrzucenia.

Rozumiem, że możesz/możecie czuć się "zobowiązana/e", ale moja pomoc była naprawdę od serca i bez jakichkolwiek oczekiwań. Mam więc propozycję alternatywną:

na moje urodziny, 11 kwietnia, do Twojego normalnego postu dołączysz dla mnie (tj. Leciwej) specjalne zdjęcie jednego z Twoich tymczasków (może być z archiwum), z Twoją odręczną dedykacją na nim, a ja je sobie wydrukuję i oprawię . 

Ma to być zdjęcie tego najukochańszego/najsłodszego czy innego naj... - hi, hi, dobrze wiem, że dla Ciebie nie będzie to takie łatwe ... . Co Ty na to? Podejmiesz wyzwanie ?

Podjęłam to wyzwanie! Leciwa jest winna mojemu osłupieniu, bo gdy ujrzałam, jaką kwotą wsparła naszą koleżankę, która niedawno szukała dla swoich zwierząt pomocy, to osłupiałam!

Leciwa zaraz się wytłumaczyła, a ja to zrozumiałam.

Wiem też, że możesz się dziwić, co stuknęło zupełnie nieznanej babce, żeby tak "rzucać" kasą. Nie, nie pływam w forsie, a tylko czasami mam jakąś "nadwyżkę". Żeby to jakoś wyjaśnić, muszę wrócić wiele, wiele lat wstecz - 1.12.1981 znalazłam się w X. z małym plecaczkiem i setką dolców w kieszeni, nie znając języka, ani nikogo (ot, zwykła turystka-gołodupiec na wakacjach). 
13. stało się to, co wiemy, a ja znalazłam się w potrzasku. 
Szukając jakiejkolwiek pomocy, obleciałam wszystkie instytucje, od ambasady poczynając, po międzynarodowe. Zawsze z tym samym skutkiem: ach, co za straszna sytuacja, ale nie możemy nic zrobić. Z forsą było już bardzo źle, a pogoda nie zachęcała do nocowania na parkowych ławkach. 
I któregoś dnia, kiedy już zupełnie załamana ogrzewałam się w jakiejś kafejce, zagadała do mnie zupełnie nieznana mi młoda dziewczyna i po krótkiej rozmowie zaproponowała mi, że mogę zostać w jej domu, jak długo to mi będzie potrzebne, zupełnie bezinteresownie. Od tego czasu, jeśli mogę, też wyciągam pomocną łapkę. A znając ludzi, wolę pomagać zwierzakom ...

I tak to dobro raz dane wędruje dalej po zwierzakach, 
po ludziach... 

Leciwa, słowo się rzekło, wybrałam zdjęcia dla Ciebie. Jedno z największym trudem, bo ja bardzo kocham wszystkie moje koty tymczasowe. Drugie z łatwością, choć wciąż wielką raną w sercu.

Oto dla Ciebie ukochana Achima, uwodzicielka i słodka nerwuska, koteczka, którą miałam olbrzymią ochotę zatrzymać dla siebie... Achima ma dla Ciebie przesłanie.

Oto dla Ciebie Perełka - niezapomniana słodka istotka, która przez krótki czas, jaki była z nami, zmieniła nasze życie i otworzyła je dla innych psów w potrzebie. Nie tylko nasze, tu Za Moimi Drzwiami, ale przede wszystkim Moniki i Bartka, którzy dali jej dom i z niesamowitą miłością, odwagą, poświęceniem oraz mądrością zajęli się piesinką. To, co się stało, wpędziło ich do piekła rozpaczy, ale wierzę, wierzę gorąco, że moc Perełki będzie dalej oddziaływać na nich i na nas wszystkich i powędruje dalej, do innych.

Znaleźć wrażliwych ludzi...

Znaleźć wrażliwych ludzi,
którzy czują to, co my, jest z pewnością
największym szczęściem na ziemi.

- Carl Spitteler

To, co możesz uczynić...

To, co możesz uczynić, nie jest tylko maleńką
kroplą w ogromie oceanu, ale jest właśnie tym,
co nadaje znaczenie twojemu życiu.

- Albert Schweitzer
Bądź zdrowa, szczęśliwa i niech moc będzie z Tobą! Dziękuję, że jesteś tu z nami i że działasz...

Ludzie są na tyle szczęśliwi...

Ludzie są na tyle szczęśliwi, na ile sobie pozwolą.

- Abraham Lincoln
(Oraz podaj mi adres, bo wyślę Ci te zdjęcia pocztą. Naprawdę ten znaczek na list mnie nie zrujnuje, nie opieraj się!!)



Zagłosujcie, proszę, na najfajniejsze zdjęcie marca. 

Sonda jest po prawej na blogu. Można głosować na kilka zdjęć.

Zdjęcia są TU (klik).