Jakie to uczucie uwolnić z sieci wieloryba? Jakie to uczucie widzieć potem jego wdzięczność i radość?
Wzruszyłam się, jednak refleksje mam raczej gorzkie. Ludzie to najgorsi szkodnicy na ziemi.
sobota, 12 października 2013
Wielorybia wdzięczność
I. zakazała nam się już smucić, więc zmieniam temat. Jeśli znajdziecie troszkę ponad 8 minut, to polecam ten niezwykły dokument. Historia wręcz nieprawdopodobna. Piękna!
Jakie to uczucie uwolnić z sieci wieloryba? Jakie to uczucie widzieć potem jego wdzięczność i radość?
Wzruszyłam się, jednak refleksje mam raczej gorzkie. Ludzie to najgorsi szkodnicy na ziemi.
Jakie to uczucie uwolnić z sieci wieloryba? Jakie to uczucie widzieć potem jego wdzięczność i radość?
Wzruszyłam się, jednak refleksje mam raczej gorzkie. Ludzie to najgorsi szkodnicy na ziemi.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
prędzej czy później, raczej prędzej ludzie zniszczą naszą planetę całkiem. zwierzęta są zagrożone wyginięciem przez ludzką zachłanność. wiadomo - silniejszy zwycięży.
OdpowiedzUsuńtyle, że do czasu.
I ja wieszczę taki koniec...
UsuńZgadzam się z Tobą - człowiek to najgorszy na Ziemi drapieżnik- do tego wielce bezmyślny i okrutny.
OdpowiedzUsuńMiłego, ;)
I śmieci! Robi z morza śmietnisko, a potem zwierzęta giną w męczarniach. Dobrze, że tego wieloryba uratowali ci dobrzy ludzie. Nożykiem!
UsuńJakie to uczucie?
OdpowiedzUsuńMyślę, że wielkie jak wieloryb.
I.
Widziałaś film? Warto przeżyć z tymi ludźmi tę chwilę. Piękna jest! :)
UsuńWidziałam. Przeżyłam, bo potrzebuję tez innych przeżyć.
UsuńA na żywo przeżyłam ratowanie gołębia, który zaczepił się o zaplątaną na gałęzi drzewa linkę i zwisał głową w dół, trzepocąc skrzydlami. Hania zadzwoniła do strazaków i przyjechali go uwolnić. Radośc była większa niż gołąb, choć nie taka jak wieloryb...
I.
Taa, linki walające się na dworze to dramat dla ptaków.
UsuńPasozyty
OdpowiedzUsuńA wiesz, że nie mam na myśli tych z filmu? :)
UsuńNiezwykle. Dla tych ludzi pewnie jedyne w zyciu, napawajace duma i radoscia, ze mogli naprawic bledy innych.
OdpowiedzUsuńOdpoczęłaś, koleżanko Anko? :)
UsuńWspaniała radość wieloryba :)
OdpowiedzUsuńA mi jest zwyczajnie za nas wstyd :(
Mnie też. Gdyby nie ci ludzie... A ile jest takich nieuratowanych!
UsuńAle to było piękne!
OdpowiedzUsuńCzasem wstyd mi, że jestem człowiekiem;/
Kolejne przykazanie powinno brzmieć: NIE ŚMIEĆ.
UsuńSzkodzimy..fakt.....ale też ratujemy!!!
OdpowiedzUsuńNo tak, ale nie musielibyśmy ratować, gdybyśmy nie szkodzili. :)
Usuńfakt:):)
Usuńjednak jak się pomyśli, jak wielu ludzi kocha zwierzęta i naturę, to jednak serce rośnie
OdpowiedzUsuńTylko, że miłość wieloryba z sieci nie uwolni...
Usuń:*
jakby to ujac
Usuńczasem mam ochote usiasc w kącie, jak sobie uswiadomię ile zła dzieje się na świecie
w Afryce
w Indiach
te wszystkie dzieci...
albo te wszystkie słonie..
a czasem widzę ile dobra to w nas wyzwala
jak bardzo my, ludzie się starammy!
i nie wiem
nie wiem
ale
może kazdy gest najmniejszy się liczy???
nie wiem
Pewnie, że się liczy! Ja pocieszam się identycznie. :)
Usuńbo przecież
Usuńinaczej
NIC nie miałoby sensu...
Wieloryby - ukochane zwierzęta mojej Młodszej córki...
OdpowiedzUsuńzgadzam się - człowiek to szkodnik całej planety
OdpowiedzUsuńEwo, tylko biały człowiek. Tylko biały człowiek uzurpuje sobie prawo do całej planety nie bacząc na nic dookoła.
UsuńKurczę, niesamowity filmik. Najpierw przez kilka minut siedziałam w napięciu kiedy odcinali sieć a na końcu się spłakałam patrząc na radość wieloryba...
OdpowiedzUsuńPiękny film i dobro zwyciężyło tu:) Wierze , ze tych dobrych Homo Sapiens jest przeważajaca ilość:)
OdpowiedzUsuńWzruszająca historia, ale i zasmucająca, sama nie wiem, jaka bardziej?
OdpowiedzUsuń