Pies z płomykiem na głowie

Takiego pieska  kupuje się jak kota w worku

i zupełnie nie wiadomo, co z niego wyrośnie 

- napisała szczęśliwa posiadaczka... pluszaka ze zdjęcia. :)

Niespodzianka! Nie ma Fiki, nie ma Światełek (Słoneczka, Promyka i Płomyka), a przecież pewien płomyk zaistnieje. Dziś ZMD wystąpi Milenka z białym płomyczkiem na głowie. W taki kształt ułożyła się bowiem plamka na czole trzytygodniowej wówczas owczarki szetlandzkiej, którą wypatrzyła i zamówiła Zuza. Zuza od wolno żyjących w domu papug i działkowych kotków. Zuza znana nam między innymi z tego, że wie o psach wszystko, i chętnie się wiedzą i informacjami dzieli z nami.

Zuza w lipcu straciła swoją sunię shih-tzu - przeżyła 14 lat i 2 miesiące. Każde odejście naszych zwierząt jest dla nas szokiem; Zuza pociesza się tym, że Dianka żyła rok dłużej, niż wynosi przeciętny wiek piesków tej rasy. 

A tak pisze w mejlu do Gosianki, w którym dzieli się radością, że znów będzie mieć pieska: Mój mąż początkowo nie chciał zgodzić się na nowego psa. Marudziłam i marudziłam, aż w końcu pokonałam jego upór. Zgodził się, ale tylko pod warunkiem, że będzie to owczarek szetlandzki. Zamówiłam suczkę  3-tygodniową. Właśnie wczoraj pani prowadząca hodowlę przysłała mi filmik z adnotacją, że wybrana przeze mnie suczka to "mały zbój". Suczka skończyła 8 tygodni.  O mało nie dostałam zawału, jak zaczęłam oglądać filmik. Za tydzień ją odbieram. 

Dodaje jeszcze:

Masz cudowną suczkę. Nie ma jak wielorasowce. Są mądre i długo żyją. Mój pierwszy piesek był kundelkiem. Przeżył 16,5 roku. 

W kolejnym mejlu Zuza zwierza się Gosi: Już nie mogę doczekać się odbioru swojej suczki. Obmyślam, jak i czego będę ją uczyć. Twój sposób nauki Fisiuni chodzenia na luźnej smyczy oczywiście też będę stosować.

Tak sobie myślę, że to jest minus zamawiania zwierzaka, zanim jeszcze osiągnie odpowiedni wiek: czekanie. Nie ma to jak spadnie taki osobnik na człowieka znienacka, spontanicznie, z jakiejś akcji (patrz np. Kurnik), schroniska (najlepiej nieodległego) albo z adopcji. Ale nie zawsze tak się da - bywają na świecie uparci mężowie i nie ma na to rady...

Zuza w końcu jednak doczekała się swojej dziewczynki i tak pod koniec sierpnia napisała o tym w mejlu do Gosi: Droga Gosianko, Milenka od czterech godzin w domu. (...) Piesunio jest cudowny. W ogóle nie zwraca uwagi na kota Teodora. Okazuje się, że chowała się z dziesięcioma maine coonami (coś niesamowitego, jakie są przepiękne i łagodne). Teodor chodzi za nią krok w krok i czasem coś tam buczy. Parę razy powąchał ją już z bliska. Apetyt ma wyśmienity. Miała tylko jedno szczepienie. Dopiero za tydzień drugie, a potem jeszcze dwutygodniowa kwarantanna w domu. Będzie jej wolno biegać po dworze, dopiero jak skończy trzy miesiące. Dziś ma równo dwa. Na ręku oczywiście świat będę jej pokazywać.

Pierwsze godziny Milenki w domu.

Miseczka okazała się dla suni za duża i dlatego je na desce. :)

I kolejny list: Droga Gosianko, jutro minie tydzień od odbioru Milenki z hodowli. Ciągle jest bardzo malutka. Dziś kończy 10 tygodni. Chowa się dobrze. Na spacerki chodzimy dwa razy dziennie, ale niestety na ręku. We wtorek będzie miała drugie szczepienie, a potem jeszcze trzecie po trzech tygodniach. Tylko do zdjęcia postawiłam ją na chwilę na betonie. To piesek potrzebujący dużo ruchu, tak jak Twoja Fikunia. Bawię się z nią na razie w mieszkaniu parę godzin dziennie. Nie dowiedziałam się jeszcze, kiedy będzie można zakropić jej kropelkę przeciw kleszczom, ale dopiero wtedy pozwolę jej biegać po trawie. Niestety w Warszawie jest dużo przypadków babeszjozy.

List ostatni bardzo krótki (nic dziwnego, Zuza nie ma teraz czasu na epistoły, skoro kilka godzin dziennie bawi się z Milenką!), za to jak wiele mówiący! Uprzejmie poleca się te dwa zdania tym, którzy jeszcze wątpią w to, jak uzdrawiająca jest obecność psa/kota przy człowieku:

Zupełnie inne życie z pieskiem. Przybywa człowiekowi energii i chęci do działania. 

Rzekłaś, Zuza!

Tajemnicę korespondencji złamałam i listy do Gosi podglądałam ja, JolkaM. :)

Miłego poniedziałku!

Aha, ludzie kochani, kto może, niech nawołuje, czaruje, knuje, udostępnia i rozpowszechnia ważną wiadomość. Pies potrzebuje domu! 

Piękna, kruczoczarna, lśniąca, z bardzo dobrego domu sunia czeka! Tutaj więcej informacji.

Prawie z ostatniej chwili: To na czerwono już nieaktualne! Ale niech zostanie na pamiątkę tej niezwykle spektaKURArnej* akcji. :)

* tako rzecze sama Mamalinka