Kawka pisze

Dzień dobry, Pani Małgosiu.

Minął już drugi tydzień mojego pobytu w nowym domu, pragnę więc donieść, że czuję się w nim już całkiem dobrze. Nie chowam się już w kąciku koło pralki, tylko z podniesionym wysoko ogonkiem przechadzam się po całym domu.

Na parapecie okiennym i na balkonie urządziłam sobie miejsca widokowe. Do drapania dostałam matę i drapak, w którym jest kilka kryjówek. Śpię wygodnie w fotelu na  miękkim kocyku. Poluję najchętniej w salonie pod stołem i między nogami krzeseł – na myszy i brązowego łosia.

Łosia i małą białą myszkę bardzo polubiłam, w dzień wydrapuję je na cztery łapy pod stołem,  a w nocy zanoszę do łóżka – śpią więc w czwórkę. To trochę ciasno, więc JA  kładę się wygodnie obok w fotelu na miękkim kocyku.

W nocy nie muszę już popisywać się wokalem i śpiewać, bo tę dwójkę, co ze mną mieszka, nauczyłam zasypiać bez moich ”kołysanek”. Trzeba sobie umieć wychować ludzi. ;)

Mimo tego, że przez pierwsze dni męczyłam się z nimi, bo spać nie chcieli, to ich polubiłam. Wychodzę im teraz na powitanie, gdy wracają do domu, opowiadam, co robiłam, kiedy ich nie było i pilnie słucham, gdy mówią do mnie, jaka to jestem grzeczna, mądra, śliczna i KOCHANA!!!

Pozdrawiam wszystkich serdecznie, szczególnie Fiśkę i Stefcię. Fiśka, jesteś DZIELNA!!! – jak JA!!!

Wiele niezwykłości towarzyszyło tej adopcji (jak to, że Kawka ma lekko uszkodzone lewe uszko - jak nieżyjąca niestety kotka państwa S.), i jak można przeczytać, należy ona do tych superudanych, uskrzydlających. Nowy personel Kawki wytrzymał ciężki początkowy okres i test, jakiemu poddała ich nowa lokatorka. Dziękuję bardzo! Kawka jest wspaniałą kotką, bardzo umiejącą oddać miłość. :) Adopcje starszych kotów są naprawdę godne polecenia!