Seria Fiśkowa, seria drapakowa, i może wystarczy?

Jak rodzi się miłość? Z troski i opieki. Wystarczy wstawać kilka nocy z rzędu, by nakarmić te domagające się papu głodne dzióbki, by dolać do termoforu gorącej wody, aby ogrzała maleńkie, kruche ciałka. Wystarczy podetrzeć obkupkaną doopinkę, przytulić puchową kuleczkę do twarzy, schować pod połę miękkiego szlafroka, aby serce całkowicie roztopiło się w miłości. Moje już pływa niczym masło na patelni!

Boże, mówię Wam, jakie to cuda!

Chcę serdecznie podziękować Ani. Ona te kotki wraz z Marysią Za Moje Drzwi przywiozła i od razu zadeklarowała pomoc. Dziś zjawiła się z jedzonkiem dla nich (a muszą jeść specjalną karmę, drogą niestety), potem wzięła je do weterynarza na kolejne zastrzyki (już ostatnie, jeśli nadal będą się dobrze czuły). Ania poświęciła całe popołudnie na załatwienie tej sprawy, a potem jeszcze za wizytę dzisiejszą zapłaciła! Cud kobieta. Aniu, strasznie Ci dziękuję. To niezwykłe, co zrobiłaś, biorąc pod uwagę, ile masz obowiązków.

Zdjęć mam wiele różnych, no i jak zwykle dylemat. Dawać je wszystkie naraz czy kapać Wam po trochę? O rany, rany, ciężkie jest życie blogera. :)

Nie mam siły i czasu na wybieranie zdjęć, więc idą, jak leci. Szczegóły są ważne, scenki są ważne, chwile złapane w obiektyw!

Seria Fiśkowa (powiększcie sobie zdjęcia):

Wczoraj powstały pierwsze zaklęcia. Od naszych blogowych czarownic. I tak Damakier napisała:

Entliczek, pętliczek

Czerwony stoliczek,

A na tym stoliczku

Czerwony koszyczek.

W koszyczku Słoneczko

Smacznie śpi...

Może o Tobie śni?

Wsadź Promyczka

Do koszyczka,

Dołóż jeszcze

Tam Płomyczka -

A... a... a...,

Kotki trzy -

Kto je weźmie,

Jak nie Ty?

Seria drapakowa:

Ninka:

Idzie jesień, deszcz za oknem,

wieje zimny wiatr,

szaro wkoło, wszystko mokre

i ponury świat.

Ale mamy na to sposób;

też go możesz mieć,

tylko popatrz, tylko pomyśl,

potem tylko bierz!

Promyk, Płomyk i Słoneczko,

śliczne kotki trzy -

- one będą tym lekarstwem

na pochmurne dni!

Teraz idę do kotków, więc inne serie będą później, a może jutro? Czy Hana jest zadowolniona, czy nadal będzie marudzić, że za mało???

Wasze blogi czytam, jestem, ale nie mam siły na komentowanie. Wstawanie po nocach daje mi się we znaki. Nie nadaję się już na młodą mamusię. ;)


Sprzed chwili:

Promyk.