Chłodnik czy pomidorowa?

Nie uwierzycie - sama je wyhodowałam! Wreszcie, po kilku latach zmagań z pomidorową naturą. Po wielu próbach i błędach, zniechęcających pod koniec sezonu, a litościwie zapominanych zimą. Dzięki powracającej wraz z wiosną nowej gotowości do stawienia czoła niemałym wymaganiom dyktowanym przez te przepyszne  i zdrowe psiankowate. Bez grama sztucznych świństw, wspomagane jedynie subtelnym "napojem" osobiście spreparowanym z wody i  ubocznego produktu trawienia końskiego. Co subtelniejsze jednostki ludzkie proszone są o niedociekanie szczegółów w tej delikatnej materii. Za to do woli napawajmy się widokami!

Po prawej szlachetnej urody zadowie Śliwki.

Śliwa zrezygnowała z pilnowania pomidorówki, 

zostawiając na straży jedynie Glizderkę.

Może uznała, że teraz pora trochę poleżeć
i uszlachetnić zbiory, rozsiewając wokół senną aurę.

Za to Majtek ewidentnie przyjął na siebie rolę stróża plonów -

wgapia się nie jak w potencjalną ofiarę, 

choć akurat on nad pomidory przedkłada świeże ogórki. :)

Moja pomidorowa dżungla.

Tyle ich wczoraj narwałam!

Jestem bardzo dumna. Niewykluczone, że pomogły mi tegoroczne upały, gdyż pomidory lubią ciepełko.
Ja chyba lubię je trochę mniej. W temperaturach w okolicy trzydziestu stopni moje jestestwo ulega (na szczęście nietrwałej!) dezintegracji, a już na pewno demobilizacji: nic mi się nie chce, nawet leżeć! Chyba że w ogrodowym basenie, ale ten akurat w zeszłym przebrzydle deszczowym roku, po ośmiu latach eksploatacji, dokonał żywota, w związku z czym tego lata resetowałam się wodą z ogrodowego... węża. Też nie najgorszy efekt. :)

Na upał pomagała mi też czasem sjesta na zacienionej krzaczorami werandzie,

zwłaszcza z dodatkiem ożywczego napoju herbacianego w... 

 orzeźwiającym kubku. :)

Czy tylko mnie w te upały marzył się grudzień i śnieg?

Bywały też dni, w których na obiad jadaliśmy schłodzonego arbuza tudzież lody z przyległościami, czyli uszlachetnione owocami i sokami lub nalewkami - oczywiście domowymi!

Raz postanowiłam być bardzo przebiegła i zaplanowałam na obiad chłodnik. Jakież było moje zdziwienie, gdy akurat na ten dzień jakże przewrotna i bardziej ode mnie przebiegła aura zaplanowała ochłodzenie i deszcz. :]

A na deser i z ostatniej chwili - Kamyczonek! :)

 Kamyczek barankujący.

Strasznie niewygodnie się robi te selfiki. :]

Muszę nad tym popracować.

 I Kamyczek śpiący.

To teraz ja w zamian poproszę o jakieś Wasze patenty na upały i na... niedzielę wolną od handlu. ;)

Aha, i pozdrawiamy Was z góry mapy! :)

JolkaM i Przyległości