Mam roczek!

Witajcie, mili Czytacze!

Minął rok mojego blogowania! Wiele miałam refleksji w trakcie jego trwania, a teraz, gdy przyszło co do czego i powinnam coś mądrego napisać, to nie wydaje mi się to już takie ważne. Było, minęło, szuuuuu. :)

Jednak, ponieważ okazja jest niepowtarzalna, krótko go podsumuję.

To był dla mnie wyjątkowy blogowy rok. I dobry, i tragiczny. Bywał refleksyjny, skrzący się humorem, poważny, literacki, smaczny, zwierzolubny, ale nade wszystko bardzo kreatywny. Towarzyszyliście mi w trudnych i ważnych dla mnie momentach. Dzięki Wam moje 50. urodziny minęły mi bajecznie łatwo i miło. Dzięki Wam,  kiedy spotkała mnie życiowa tragedia, nie czułam się samotna, a otoczona wsparciem i rozczulającą życzliwością. Nigdy tego nie zapomnę.

Razem zwiedzaliśmy świat, podziwialiśmy zachody słońca nad naszym pięknym morzem, jeździliśmy na rowerach po Polsce, czy na nartach we Włoszech. Odwiedziliśmy Holandię z jej tulipanami i Dolomity z ich górskim majestatem. Dzięki temu, że mogłam się tym dzielić, z radością robiłam zdjęcia i umieszczałam opisy. Wasze reakcje i radość przy kocich historiach dodawały mi skrzydeł do dalszej działalności na tej niwie. Super było mi czytać pełne uśmiechu komentarze pod komiksami! Fajnie jest dzielić się udanymi przepisami, wiedząc, że ktoś to przeczyta, a może nawet wypróbuje. Kilka razy zdarzyły nam się bardzo owocne i poruszające dyskusje. Trochę też przemyciłam w postach wiadomości o sobie. Wiele z przymrużeniem oka. Znalazłam mnóstwo dobrych znajomych, z którymi mam świetne kontakty również pozablogowe, a nawet jedną wyjątkową przyjaciółkę. Jestem szczęściarą!

To roczne blogowanie sprawiło mi prawdziwą frajdę, a kontakty z Wami, drodzy Czytacze, dały mi wiele radości.

Rok temu umieściłam na blogu pierwszy post, który składał się z jednego tylko zdjęcia. Potem przedstawiłam swoje zwierzaki, potem zaczęłam umieszczać przepisy, historyjki z życia, zdjęcia z okolicy. Przeżywałam okropnie każde wejście na mój blog. Byłam tak bardzo niepewna siebie! Kiedyś licznik wskazał 30 wejść. Rany, jak ja się martwiłam, czy to, co napisałam, będzie dobrze przyjęte! Jako pierwsza moje posty skomentowała Kass. Ileż ja miałam z tego radości! Myślałam i myślałam, jak jej podziękować i tak powstał mój pierwszy komiks. Kasi się spodobał, a ja do dziś go lubię. J Któregoś dnia liczba odwiedzin sięgnęła 100! Byłam poruszona i szczęśliwa. I tak, pomału, pomału dane statystyczne rosły. Kończę ten rok ze statystyką jak niżej:

Ten rok dodał mi pewności siebie. Sporo się też o sobie nauczyłam. Znalazłam ludzi myślących kreatywnie i działających zamiast narzekać. 

Znalazłam się wśród zwierzolubnych. 

Oprócz czasochłonności tego zajęcia widzę w nim same pozytywy.

I co to ja miałam napisać, zanim się tak rozpisałam?

Aha! Miałam napisać jedno słowo:

DZIĘKUJĘ!

Z całego serca dziękuję Wam, kochani, za ten wspólny rok w budyniowym świecie.

A moje kochane największe gaduły całuję i ściskam (wirtualnie). Gadajcie jak najwięcej, bo dzięki temu to ma sens! Alucho, Qro Domowa, Kamilo, Abigail, Justynko – specjalne podziękowania dla Was, kochane dziewczyny, ale także dla każdego, kto zostawił Za Moimi Drzwiami choć słówko!

LUBIĘ WAS, LUDZISKA! BARDZO WAS LUBIĘ!

Uśmiechnijcie się. :)

Wpadłam po pracy do domu, zakasałam rękawy i proszę!
Ciach-prach, cóż to dla mnie!
Przyjęcie gotowe. Zapraszam! :)

Sałatka ze śledzia i winnego jabłka. Pycha. :)

Dwukolorowa zupa z cukinii. Delicja!

Domowy chlebek z przepisu Kass. Mniam, mniam, mniam!

Pierogi z łososiem i szpinakiem. Viki, mogą być? (a spróbuj powiedzieć, że nie, to....) :))

Pavlova z owocami, za  którymi tęsknię już okrutnie!

Częstujcie się, drodzy goście! 

Smacznego :)))

KOCHANI, STRASZNIE WAM DZIĘKUJĘ ZA TO MORZE ŻYCZEŃ!
ODPOWIEM NA NIE ZBIORCZO JUTRO.  :))))

Prezent od naszej blogowej blond Pantery. Dziękuję Ci bardzo!