2016 - rok Ptysi (1)

Kochani, co roku robię podsumowanie, niech więc i teraz tak się stanie, choć w tej chwili mam jedno w głowie: Harrisonek! Chłopak pojechał do nowego domku właśnie dziś. Łatwo będzie zapamiętać tę datę. 

Ten dom jest wspaniały, jestem pewna. Ciepły i odpowiedzialny. Nasz Dżąsik ukochany będzie miał do towarzystwa uroczą Polę - suczkę pięcioletnią w typie Fikuni, adoptowaną z wrocławskiego schroniska, kota-znajdę z reklamówki, kanarka na jednej nóżce, cudowną dziewczynkę Justynkę, jej starszą siostrę oraz rodziców. Pełnia szczęścia polega na tym, że pani Ania gotuje swojej suni, a Harremu takie jedzenie służy! Nie mogłam uwierzyć w swoje szczęście, bo bałam się, czy znajdę kogoś takiego!

Dżąsik wrósł w nasz dom, był niekłopotliwy, grzeczny, pogodny i zgodny. Fika i Mika go zaakceptowały, a nawet pod koniec polubiły.

Ale cóż... Skoro znalazł się dom idealny, to musieliśmy go oddać, by zrobić miejsce kolejnym psim biedom. Tylko boli, boli serce...

Takim go będę pamiętać. Ten kochany, poczciwy wzrok...

No to teraz krótkie, symboliczne wręcz, podsumowanie roku - część pierwsza. Tak wiele się działo, że nie da się tego zmieścić w blogowym wpisie.

1. To wciąż boli. W styczniu odeszła nasza kosmitka, którą mieliśmy zaszczyt gościć w naszych progach. Amisia - ten cud nad cudy, nasza delikatność i plaster na całe zło. Odeszła, a ja wciąż płaczę na jej widok. 

Nie zdarzy się cud. (klik)

Smutno. (klik)

2. W kwietniu przyjechała z Nowogradu Mika, która nazywała się wtedy Marcysia.

Co mi opowiedziała Marcysia. (klik)

To było jakieś zrządzenie dobrych duchów, bo Mika pasuje do Fiki jak rękawiczka do pary! 

Mikunia jest psem lękliwym, delikatnym i gdyby nie praca naszej terapeutki Fikuni, byłoby z nią dużo gorzej. To nieprawdopodobne, jak Fika dodaje odwagi swojej przybranej siostrze, jak opiekuje się nią. To cud, że one się odnalazły w wielkim świecie!

3. Lipiec to bardzo niedobry czas w kocich sprawach. Okazało się, że kocia mama - Rózia (teraz Tosia) ma kocią białaczkę... Zanim oswoiłam ten temat, wylałam wiele łez. Kiedy wzięłam się w garść i zrobiłam, dzięki Waszemu wsparciu, testy wszystkim dzieciom Rózi oraz też tym jej dokooptowanym, okazało się, że chore są jeszcze dwie dziewczynki: Ptysia i Szarlotka. Ptysiunia już miała objawy...

Kotki dzięki Wam - moim czytelnikom i przyjaciołom - przeszły bardzo drogą kurację interferonem, a potem zdarzył się kolejny cud, jakich Za Moimi Drzwiami pełno: Ptysiunia wyzdrowiała, a Rózia z Szarlotką zostały adoptowane przez kochaną Agnieszkę z Krakowa! To naprawdę niezwykłe, przecież trzeba być wyjątkowym człowiekiem, decydując się na chore koty. Na szczęście wszystkie mają się dobrze i są bardzo kochane przez swoją "mamę". 

U nas została Ptysiunia i jest to skarbek, dar z niebios, kochane stworzonko umilające nam każdy dzień. Drżymy o nią, ale trzeba być dobrej myśli. 

Ptysia - Amisia... Myślę o tym często. Tak, ten dobry duch Ami zrobiła miejsce chorej Ptysiuni. Myślcie, co chcecie, może zwariowałam. 

Ptyśka grzeje doopkę na kratce, pod którą jest grzejnik. :)

___________________________________________________________________

Tu zrobię przerwę, by w następnym wpisie wrócić do podsumowania, a teraz jeszcze kilka ostatnich zdjęć Harrisonka/Dżąsika/Harrego.

____________________________________________________________________

Widzicie, jaki to kochany pieseł??

Jeszcze bardzo chudy, mimo miesiąca tuczenia przeze mnie.

Pasują do siebie, kochane, dobre istoty.

Ten dobry, miły, oddany i kochający pies przeszedł w życiu piekło. Był kiedyś kochany, a potem za sprawą jakiegoś złego losu zaginął, uciekł, został wyrzucony, oddany - tego się nie dowiemy. W każdym razie zagłodzony, słaby, ledwo trzymający się na nogach szkielet trafił najpierw pod skrzydła Asi ze Strzelińskiego Forum dla zwierząt, a stamtąd do mnie - na moje szczęście!

(Teraz będzie treść osobista, pozwólcie, że zwrócę się do Dżąsa: kochany, dziękuję ci, że byłeś u mnie i obdarowałeś mnie tak dobrymi uczuciami, jak miłość, zaufanie, wdzięczność i radość. Kocham cię.)

Harrison znalazł domek cudowny. Justynka obiecała, że będzie o niego dbała i pieściła go, aby był szczęśliwy i szczęśliwszy każdego dnia. Skoro Justynka obiecała, to tak będzie!

Część nowej rodzinki Harry'ego: Pani Ania z Justynką i Pola. 

Zobaczcie, jak Polka patrzy na Dżąsika! Oby go pokochała!

Justynka ze swoim podopiecznym.

Jak dobrze, że go wypatrzyłaś, mamusiu! - takie słowa usłyszałam z ust tej młodej zwierzolubki. ;)

Justynka i Ptysia. 

Kochani, będzie część druga, a w niej trochę zdumiewającej statystyki!

Najnowsze zdjęcie ze stałego domu Dżąsika! :) Będzie dobrze!!