Opowieści zwierzakowej treści

Zacznijmy od smutniejszych wieści-opowieści, czyli od Stefanii. 

Może wyczytaliście w komentarzach, że kotka ma złe wyniki trzustkowe.

Już kilka kroplówek za nią, przed nią kolejna, a potem za jakiś czas badania kontrolne. 

Bidulka bardzo przeżywa jazdy do weta. Boi się chyba, że mogłaby nie wrócić do domku.

Dopiero troszkę ponad rok trwa jej spokojne, syte życie. 

Kiedy zjawiła się Za Moimi Drzwiami, miała taki świerzb w uszach, 

że gdy się drapała, wypadały czarne, wielkie grudy.

Nie miała szans słyszeć. 

Teraz daje o sobie znać historia jej życia, głodowanie na zmianę z byle jakim żywieniem, 

zarobaczenie i zapchlenie. Nie bez znaczenia jest też ciągłe życie w strachu. 

Zrobimy, oczywiście, co można, aby temu naszemu króliczkowi - z racji mięciutkiego futerka - zapewnić wszystko, co potrzebne. Po prostu musi być dobrze!

Stefka podczas kroplówek jest grzeczna jak aniołek.

Fikunia uwielbia swoją kocią ciotkę, a ta przewyższa ją wagą. 

Amisia waży ok. 8,5 kg, a Fikunia niecałe 6. 

Zważyłam dziewczynkę po miesiącu pobytu w swoim domu.

Przytyła 200 gramów, to chyba niedużo, biorąc pod uwagę, jak bardzo była chuda,

gdy przyjechała ze schroniska. 

Ten niski przyrost świadczy też o tym, moim zdaniem, że sunia już nie rośnie, 

czyli ma bliżej dziewięciu niż siedmiu miesięcy.

Królowa Ciotka uczy swoją kumpelę żebrać przed miską. 

Zdjęcia podobne, jednak różnią się... spojrzeniami. :)

Sobie w oczy.

Fiśka na mnie, Amiśka na Fiśkę.

Fiśka na Amiśkę, Amiśka na mnie.

Obie na mnie. 

Spacerowe opowieści dzielą się na kilka grup:

ogrodowe, parkowe, nadodrzańskie i towarzyskie. 

Koci rezydenci żegnają nas i witają przed płotem. 

Upał 40 stopni, a Fiśka boi się wody! Fstyt!

Życie towarzyskie małej kwitnie. 

Ona żadnego psa się nie boi!

Nawet dużego. Niedobrze, wcale mi się to nie podoba. 

Ciotka Stefcia jest jedynym kotem, który tak sobie wychował psiuńkę,
że mała boi się do niej podejść.

W związku z tym kotka ma spokój. :)

Amisia nie ma spokoju. Malutka albo ją kocha i bardzo całuśnie jej to okazuje, 

albo ją naśladuje, albo zachęca do zabawy. :)

Co słychać u Woody"ego Allena, można zobaczyć po kliknięciu na link TUTAJ, a ja idę czarować deszcz. Myślę, że za radą Ewy S., której udzieliła mi na fejsie, potańczę trochę jakiś szamański taniec z kotem lub małym psem. Jak znalazł, do tego będzie sukienka z tego posta, która Wam się podobała, a którą MCO nazywa worem pokutnym. :] 

To idę. Pa!

Zabawka Fiki, aktualnie już bez rąk i z tylko jedną nogą. :)