Uff!!

Uff, już mogę głęboko odetchnąć i otrzeć łzy z oczu (nie wiem po co, skoro zaraz znowu będzie trzeba je ocierać).
Pod ostatnim postem pojawił się nowy komentarz Moniki.

Nowy komentarz do posta "Cynia, Lisia, Tulisia czyli Foxi!" dodany przez Monika Niedźwiedzińska:

Witajcie, Foxi dziś w końcu się załatwiła. Troszeczkę, bo troszeczkę, ale to zrobiła z rana. Na mój powrót z pracy przywitała mnie machającym ogonkiem! Po obiadku byłam bardzo zmęczona, więc postanowiłam sobie przyciąć drzemkę; wiecie, co zastałam, jak wstałam? No więc już Wam mówię. Obudziłam się nagle przerażona, że za długo drzemałam a Foxi bidota sama siedzi pewnie pod drzwiami na dywaniku. Wstałam, patrzę, psa nie ma. Chodzę, rozglądam się, a sunia sobie leży rozłożona w sypialni na fotelu (ulubionym fotelu kota - myślę, że od niej podpatrzyła, że można). Wpadłam w zachwyt i zaczęłam mówić szczęśliwym tonem do Foxi a ona tak cudownie zaczęła machać ogonkiem i nadstawiać łepek do głaskania! Cudowna psineczka <3 

Foxi na fotelu, w swoim stałym domu! Taka mądra i pełna miłości Monika, wspierający ją i mający podejście do psów Mateusz, który co chwilę dzwoni z pracy, żeby spytać, jak się miewa mała! Patrzę na to zdjęcie i znowu mam oczy pełne łez wzruszenia. I po co było ocierać?

Jakie to szczęście! Czy też to czujecie, czy tylko ja wpadam w emfazę??

Zostało mi kilka zdjęć z Cynieczką/Foxi do pokazania.

Kochana lisiczka, jeszcze niepewna i zagubiona, ale już na swojej podusi.

Pierwsze chwile Foxi w domu
 (przypominam, że dwa dni mieszkała w ogrodzie, a potem weszła do domu i od razu została domatorką).
Próbowałam na tym zdjęciu ująć wszystkie psiaki. Sunia od razu zajęła legowisko Fikuni. :)

To miły widok, gdy się wie, że całe życie Foxi upłynęło w schronie...

Psinka odwiedzała z nami kociaki w kocim pokoju.

Mały konkursik na podpisy pod tą serią zdjęć:

1..............

2..................

3.....................

Na spacerach Foxi radziła sobie doskonale.
Milion razy lepiej niż Fika i Mika, gdy miały podobny schroniskowy staż.

Pies po trzech dniach w nowym domu, żeby chodził bez problemu na spacery?!
Geniusz!

Dziewczyna przystroiła się pięknie z boku listkami.
Te szelki tak mają, że łapią ozdóbki.
Szelki Foxi dostała od cioci Gosianki w prezencie.
Zooplus zafundował dzięki Waszym zakupom przez baner (dziękuję!).
Te szelki są bezpieczne, a to jest bardzo ważne na tym etapie przysposabiania psa. 

Foxi nieźle też radziła sobie z innym psami. Reagowała strachem, ale po chwili...

Sama zaczepiała!

Przekonała się, że psy są fajne, że nie musi z nimi o nic rywalizować. 

Spodobała się nawet jednej pani. :)

Duży pies - ostrzeżenie. 

Ale po chwili luzik. :)

Moniko, Mateuszu, jeszcze raz Wam dziękuję! Jakie to szczęście, że trafiliście na ogłoszenie o Foxi i ją wybraliście. Oby Wam się pięknie poukładało, obyście nie mieli żadnych problemów, a na pewno jak najmniej! No i wiem, że za kilka miesięcy jedziecie z Foxi nad morze! Ale będzie miała atrakcji!

To kolejna magiczna historia ZMD, niech ktoś powie, że nie!

Dobrego życia, Foxi, ze swoimi cudownymi ludźmi!

A ja teraz muszę, skoro już odetchnęłam, zabrać się za szukanie domu dla Basieńki i Witusia.
Witek już patrzy na mnie z wyrzutem. :(