Tu wasz Diego

Cześć i czołem! To ja - Wasz Diego. Miałem pisać, co u mnie, to piszę.

Krótko mówiąc: jestę bandziorę.

Patrzę spode łba. Zabijam wzrokiem i jestem nie-prze-je-dna-ny. Nienawidzę tej Łysej, bo do mnie mówi słodko, nie cierpię, bo mnie nosi na dół do klatki, bo mi podkłada pod nos rarytasy nafaszerowane Zylkenem i Kalmvetem, żebym się wyluzował. A ja nie! Nie mam zamiaru się przełamać i nie robię żadnych postępów! Nie ustąpię o krok! W życiu! 

Łysa mówi, że jest już załamana moją postawą. Dobrze jej tak, niech wie, że ja nie jestem łatwy! Niech ma grubo ze mną i pod górkę. A co tam! Kiedy mnie nosi na dół, żebym się oswajał z domem, to nawet nosa nie wystawię z transporterka. Wolę siedzieć w jednej pozycji i łypać, a jak coś, to straszyć łapą. Ogólnie wolę być bardzo nieszczęśliwy i smutny. Tak mam. 

Łysa mówi, że wpadła na pewien pomysł i że jest ciekawa, co z tego wyjdzie. Zaprosiła bowiem mojego przyjaciela z działek - pana, który się mną opiekował i mógł mnie głaskać, a nawet brać na rączki (Łysa nie wierzy!). Ona liczy na to, że coś mi się odmieni... Hmm, zobaczymy, jaki będę miał humor. Jak mówiłem, łatwy nie jestem!

To pisałem ja: Wasz Diego. Czołem!

Sierotka babuleńka Perełka życzy wszystkim dobrego dnia i prosi o robienie zakupów przez baner Zooplusa na blogu (po prawej na górze lub po lewej na środku) zbiera bowiem na badania i leczenie. W piątek ma umówioną wizytę w klinice dr. Niedzielskiego i tam będzie miała pełną diagnostykę, a potem wdrożone każde leczenie, które poprawi jej komfort życia i uczyni je dłuższym i szczęśliwszym. 

Perełeczka malunia dziękuje!