Co u Rufiego

Sprawność stawu biodrowego u Rufiego pogarsza się z dnia na dzień. To małe, drobne zmiany zauważalne, jeśli się go nie widzi przez kilka dni. Pies już praktycznie cały czas chodzi na trzech, a jeśli staje na chorej nodze, to na podwiniętych palcach. 

Nie miałam świadomości, że goldeny są narażone na choroby stawów. Szukając przyjaciela na lata, kierowaliśmy się cechami jego charakteru i opisem fizycznych cech rasy. Golden retriewer miał być psem zdrowym - bez zniekształceń typowych dla innych ras, silnym, przyjaznym, wesołym, łagodnym, rodzinnym, no i ślicznym. 

To przerażające, co ludzie fundują swoim "najlepszym przyjaciołom", hodując psie kaleki, ale  my przecież wybraliśmy psa z wyglądu bardzo dobrze i harmonijnie zbudowanego! Niewiedza nie boli - do czasu!

Nie kupiłabym już psa rasowego, moja świadomość na dziś jest zupełnie inna niż 7 lat temu... Zresztą i wtedy chciałam malutkiego kundelka, ale zostałam przegłosowana przez moich panów, że "mały to nie pies".

Ciekawe, ile z tych szczeniąt też ma teraz kłopoty.
Jeszcze nie skontaktowałam się z hodowcą,
ale ten miot był jednym z dwóch, i ostatnim, ich suki.

Jedno z tych bioderek ma już wadę, ale my o tym nie wiemy. 

Nie widać na razie pozytywnych skutków zabiegu PRP, jakiemu poddany był Rufi. Psa czeka długa walka o sprawność. Jego problem to nie tylko dysplazja, ale też najprawdopodobniej zerwane wiązadła, naruszone nerwy, zwichnięty staw. Rufi musiał długo cierpieć, zanim zaczął to okazywać. Goldeny są znane z wytrzymałości na ból.

Rufik przeżył już wizytę psiej rehabilitantki, która trwała 3 godziny! Pani zaleciła proste ćwiczenia na chorą nogę. Czekamy teraz na zamówione akcesoria. Będą wśród nich szelki i specjalne buty.

Serce się kraje, gdy ogląda się, jakie życie czeka Ruficzka, a nas wraz z nim. 

Na szczęście w dzisiejszych czasach jest już wiele możliwości, żeby pomóc psu, czy to sprzętem, czy to rehabilitacją.

Kto chętny, może sprzęt zobaczyć tu: http://www.firma-admiral.pl/index.php

A przykładową rehabiltację tu:
https://www.facebook.com/video.php?v=848990141811001&set=vb.399875516722468&type=2&theater

Kupimy pieskowi między innym specjalne skarpetki, żeby się łapki nie ślizgały i nie rozjeżdżały biedakowi.

Taki bucik na chorą łapeczkę mający sprawić, że będzie trzymał właściwy układ stopy:

I uprząż do pomagania przy wchodzeniu po schodach. Mamy dość wysokie schody prowadzące do domu i nie da się po prostu rzucić na nie deski. Myślimy raczej o podeście, który będzie się zaczynał dużo dalej niż pierwszy schodek i wypłaszczy bieg schodów. 

Na razie spróbujemy mu pomóc tym:

A Ruf na dziś chodzi tak, to łagodne ujęcie:

Boli go... :(

W przyszłym tygodniu czeka pieska początek rehabilitacji w gabinecie.
Będzie miał tam różne zabiegi.
Niektóre niefajne. Strasznie mi go żal.
Zwierzakowi nie wytłumaczy się, dlaczego cierpi... 

Strasznie mnie to dołuje.



Dostałam od Moniki ciekawy link. Dobrze, że przed nami jeszcze są różne możliwości: Jest w Warszawie laboratorium, gdzie stare schorowane psy mogą odzyskać młodość. Weterynarz sięga po komórki macierzyste.