Zbieractwo jest chorobą

Do poczytania:

"Pomóżmy starszej pani, która przygarnęła kilkadziesiąt kotów (albo psów) i nie daje sobie rady" - takie apele pojawiają się w internecie bardzo często.

I pomoc się pojawia. Ludzie wpłacają pieniądze, organizacje prozwierzęce i wolontariusze niezrzeszeni przyjeżdżają na miejsce, organizują leczenie zwierzaków, ich kastrację, dostarczają karmę, ba - sprzątają pomieszczenia i dostarczają opiekunce żywność, odzież, nawet meble. Pani oczywiście jest bardzo wdzięczna - ale tylko do czasu. Potem zaczyna protestować przeciwko zabieraniu zwierząt na leczenie czy kastrację, nie zgadza się na adopcje, stawia żądania. A liczba psów czy kotów, mimo starań pomagających osób, wcale nie maleje - bo wciąż pojawiają się nowe...

Reszta tekstu tu:
Zbieractwo jest chorobą. (klik)

***

Uczestniczyłam w akcji na FB pt. Masa chorych kotów od zbieraczki! Pilnie potrzebna pomoc.

Jak to wygląda, z czym musiały zmierzyć się dziewczyny z Krotoszyna i jak cudownie sobie poradziły z sytuacją, która niejednego by przerosła, można poczytać na FB TU (klik).

Ja skopiowałam tylko pierwszy rozpaczliwy apel i ostatni pełen szczęścia.

W międzyczasie te kobiety dały z siebie wszystko, jednak i to nie dałoby nic bez wsparcia życzliwych ludzi.

Masa chorych kotów od zbieraczki. Pilnie potrzebna pomoc! (https://www.facebook.com/events/567971363280403/?source=1)

Pierwszy:

16.12.2013

Kochani, sprawa jest pilna.

Dostałyśmy niedawno zgłoszenie anonimowe, w którym było napisane, że mieszkanka jednego z osiedli przetrzymuje bez wypuszczania kilkanaście kotów. Od wielu miesięcy osoby mające styczność z tą sytuacją, błagają wszystkich o pomoc. Po przyjechaniu na miejsce dla zlustrowania sytuacji oczywiście odbiłyśmy się z koleżanką od drzwi mieszkania. W pewnym momencie pani jednak postanowiła otworzyć. Smród, jaki nam buchnął w twarz, był nie do wytrzymania... Mnie popłynęły mimowolnie łzy z oczu. To, co zobaczyłam... Zatkało mnie. W dwupokojowym mieszkaniu, zaśmieconym, brudnym, cuchnącym amoniakiem stała płacząca kobieta i my, a wokół nas biegało 14 kotów. Przypuszczałyśmy, że obok w pokoju może być ich więcej, ale nie mogłyśmy tam wejść, bo wszystko było przykryte hałdą śmieci, na którą od wielu miesięcy załatwiały się koty. Nie byłyśmy w stanie zabrać wszystkiego. Ani finansowo nas na to nie stać, ani organizacyjnie. Koty do natychmiastowego odebrania, chore, poranione, łysiejące. Ale gdzie je umieścić?! Nie mamy nikogo, kto byłby w stanie przyjąć tyle zwierząt naraz. Gdy już nie mogłyśmy wytrzymać fizycznie i psychicznie, wyszłyśmy na dwór i zaczęłyśmy na chłodno analizować sytuację i jak ją ogarnąć. Tak przesiąknęłyśmy przez 20 minut zapachem kociego moczu, że ciuchy do wywalenia. Było po 14. Pojechałyśmy do MOPS-u, telefonicznie poinformowałyśmy gminę o sytuacji, poprosiłyśmy, aby przygotowano miejsce, gdzie je można umieścić. Sprawa była znana od wielu miesięcy, sanepid również sytuację zna, policja zna, wszyscy znają, ale nikt NIC nie mógł zrobić, bo pani nie otwierała drzwi, gdy przychodzili! Ja się, k., pytam, co z tym krajem jest nie tak?!

Sytuacja wygląda następująco: dramat zwierząt i tej kobiety, niepracującej, samotnej, depresyjnej, kompletnie nieporadnej życiowo, dramat wielu mieszkańców tego bloku, którzy wymęczeni są psychicznie, trwa od wielu miesięcy. Sprawa nie daje spać wszystkim po nocach, trzeba z tym skończyć. W poniedziałek jedziemy do pani zabrać wszystko. Zorganizowałyśmy się. W tej chwili wiemy już, że jest tam 16 kotów plus maluszek, ale obawiam się, czy ta liczba się nie zmieni na większą. Kilka kotów zostanie u zaprzyjaźnionej pani weterynarz, która pomimo tego, że ma jedynie maleńki gabinecik, zgodziła się je przyjąć na czas, dopóki nie znajdziemy dla nich miejsca. Dla 15 mamy miejsce w klinice w Śremie. Ale co dalej? Nie mamy pieniędzy na leczenie, nie mamy gdzie ich umieścić po leczeniu, bo jesteśmy zawalone kotami! Błagamy o domy tymczasowe/stałe, błagamy o pieniądze na leczenie zwierzaków. Cały czas będziemy monitorować sytuację, ile się da, będziemy pisać na wydarzeniu, aby dać szansę tym zwierzakom i ludziom. My działamy na zasadach wolontariatu, poza swoim życiem rodzinnym i zawodowym, ale nie wyobrażam sobie niewyciągnięcia stamtąd wszystkich kociaków przy jednoczesnym zabezpieczeniu tej kobiety, aby nie skończyło się to tragicznie. Kto nie widział tego, pewnie nie zrozumie, ale trzeba ruszyć niebo i ziemię, aby tym zwierzakom dać szansę. Jeśli zdecydujecie się choćby na jednego kota, to pomagacie nam walczyć o przetrwanie - bo dla nas odebranie tych zwierząt to skok w betonowych butach do rzeki. Oby nie okazała się za głęboka.

Dziękujemy Wam za pierwsze wpłaty, dzięki nim będziemy mogli systematycznie robić badania; systematycznie będziemy Was informować co, jak i gdzie.

DZIĘKUJEMY!!

Ostatni:

16.01.2014

KOCHANI, UDAŁO SIĘ!!! Ryczę jak dzieciak. Koty są zabezpieczone. Fantastyczna fundacja KOCI AZYL z Konstancina zabierze większość kociaków!!!! 2 zostają u mnie, 2 u Moni. W sobotę jedziemy wesołym autobusem z gromadką do Konstancina!! Mam nadzieję, że nikomu z darczyńców nie będzie przeszkadzało, gdy całą zebraną kwotę przekażemy na tę fundację. Zobowiązujemy się tu publicznie wobec tej fundacji wspierać ją co jakiś czas jedzeniem i innymi kocimi gadżetami. KOCHAMY WAS. Idę sobie poryczeć ze szczęścia.

***

Pierwszy post dzieli od ostatniego mnóstwo pracy wraz z gruntownym sprzątaniem mieszkania.
Ważne, że tym razem udało się pomóc, ale ile jest jeszcze takich sytuacji, tego nie wie nikt.