Melania

Dzień dobry!
Jeśli pamiętacie, Cruella ma dwójkę dzieci, czarną Córcię, która mi zwiała i żyje teraz koło mojego domu, i drugą córeczkę, szylkretkę o pięknym umaszczeniu „kawki z mleczkiem”.

W czwartek udało się ją bez problemu złapać i jest w tej chwili u mnie na rekonwalescencji po sterylizacji.

Spotkałam przy okazji Cruellę i znowu serce mnie zakłuło. Czemu nikt jej nie chce? Ona jest taka kochana! Może mnie poznała - nie bała się mojej ręki. Chciałabym, aby było jej pisane cudowne życie z cudownymi Łysymi.

Przez moje „przeżywanie” po historii z Córcią i to że „musiałam wrócić do siebie”, ale też przez urlopy, remonty i inne życiowe przeszkody, sterylizacja była niestety połączona z aborcją. Malutka, okołosiedmiomiesięczna koteczka już nosiła w brzuszku cztery maleństwa.

Gdybym nie wykastrowała tej małej trzyosobowej rodzinki, za jakiś miesiąc mielibyśmy potrójny poród i, zakładając, że wszystkie miały po cztery na działkach u Dobrych Ludzi, zamiast trzech byłoby piętnaście kotów!

Odetchnęłam z wielką ulgą, gdy okazało się, że malutka ma charakter po mamie Cruelli. Jest nieagresywna, daje się pieścić, tuli się do mnie i nie ucieka. Mogę jej podawać antybiotyk bez problemu. A tak się bałam, że okaże się taka jak Córcia, która naprawdę dała mi popalić swoim temperamentem i bieganiem po suficie. 

Malutka ładnie się uczy korzystania z kuwety, jest mądra i kochana, ranka się goi, i mam jeszcze na koniec najlepszą wiadomość:

Ona ma już dom w którym na nią czekają z utęsknieniem!

Będzie się nazywała MELA!!!

Napiszę jeszcze o tym wkrótce!