Dziewczyna dla Ozzy'ego?

Pamiętacie posty o Ozzy'm? Zaledwie 10 dni temu wspólnie radziliśmy, jak ma postąpić Joanna w jego przypadku. TUTAJ i TUTAJ są te posty. 

Ozzy w różnym wieku.

Dopiero co złożyłam zamówienie do losu na towarzyszkę szaleństw dla Ozzy'ego, prosząc wprawdzie, aby się nie śpieszył, ale ten najwyraźniej wcale nie chciał czekać i jakimś dziwnym trafem Za Moimi Drzwiami znalazła się ona - Szaga, dziewczyna uszyta na miarę dla tego energicznego kota. 

Pisałam niedawno tak o preferencjach:

Jeśli chodzi o portret psychologiczny towarzysza dla Ozzy'ego, to najwłaściwsza byłaby moim zdaniem:
- kotka, bo z kocurem by rywalizował,
- młoda, w równym wieku z dokładnością do dwóch miesięcy w dół i pół roku do góry,
- najlepiej po sterylizacji, aby nie trzeba było jej przechodzić na początku znajomości kotów,
- odważna, przyjazna, energiczna,
- dobrze żyjąca z innymi kotami.
Wszystkie te cechy da się sprawdzić, biorąc kotkę z domu tymczasowego.

Co do Szagusi, to nie zgadza się tylko wiek, bo kotka ma około trzech-czterech miesięcy, bliżej trzech, ale myślę sobie, że los nie jest głupi, zsyłając ją do mnie. Przecież Ozzy'emu będzie łatwiej zaakceptować przyjaciółkę, która jeszcze jest dzieckiem (a do sterylizacji jest jeszcze wystarczająco dużo czasu, aby koty zdążyły się poznać i zaakceptować). 

Ozzy.

Poza tym Szaga spełnia wszystkie moje założenia. Jest niesamowita. To wspaniała, odważna i bardzo zabawowa koteczka. To, co one wyprawiają z Fiką, utwierdza mnie w przekonaniu, że kota nie da sobie w kaszę dmuchać nawet starszemu kocurkowi. Ona jest kotem wprost idealnym na dokocenie. Ot, teraz właśnie wypuściłam ją z kociego pokoju na dom - niech już nie siedzi sama, skoro jest zdrowa, a ta mała od pierwszej chwili czuje się jak u siebie i niezrażona niczym szaleje z Fiką na całego. Naprawdę sto uciech z nimi! Taka kotka to skarb. Jak to możliwe, że takie otwarte na ludzi cudo koczowało gdzieś w piwnicy? Nie mieści mi się to w głowie. 

Stefcia jak zwykle - gościnna niezwykle. :)

 Możecie harce dziewczyn zobaczyć. Koniecznie to zobaczcie! :)

TU

TU

i

TU.

Obie z Joanną z Krakowa bardzo to przeżywamy. Piszemy i piszemy do siebie...

Gosieńko,

(...) Szaga - piękna pod każdym względem.

Jak Ty to robisz, że masz zawsze  takie niezwykłe, cierpliwe,  kotolubne psy?

Pozdrawiam,

Joanna

Joanno, (...)

Co do Szagi...

To ona. Tak, to ona. To na nią składałam zamówienie do losu.

Nie będę więcej na razie tego uzasadniać, ale jestem pewna, że ona jest odpowiedzią.

Spokojnie. Nic na siłę. ;)

Gosiu,

(...)

tak bardzo chciałabym, żeby Ozzy'emu było z nami dobrze. I każdemu innemu kotu-domownikowi. (...) Może brakuje mu kociego towarzystwa, a może nie będzie umiał się dogadać? Ja chcę mieć dwa koty, ale nie chcę ich unieszczęśliwić taką sytuacją.

A może ja za bardzo to wszystko roztrząsam? W pracy, w codziennym życiu, jestem osobą zdecydowaną, a w tej kwestii budzi się we mnie coś w stylu: chciałabym, ale się boję.

Dzisiaj wszyscy oglądaliśmy Szagę. Przed chwilą zajrzał do mnie syn i zapytał, do kogo piszę. Gdy odpowiedziałam, zapytał: Jak myślisz, pani Gosia zechce nam powierzyć dzisiejszą  kicię i czy już ją "zaklepałam". I co ja ma robić? Jak żyć? :))

Joanna

Mój Boże, Joasiu, normalnie się wzruszyłam tą końcówką listu. :) Muszę się teraz uspokoić. :) Napiszę potem.

Gosiu, mnie też towarzyszą ogromne emocje dotyczące rozszyfrowania-uszczęśliwienia Ozzy'ego i nieskrzywdzenia jego potencjalnej towarzyszki.

Ozzy patrzy na "tak" czy na "nie"?

Kochana Joasiu, wgapiam się w zdjęcie Twojego kota i moim zdaniem Ozzy spojrzeniem mówi, że chce Szagę.(...) Na moją intuicję będzie dobrze. Ozzy potrzebuje towarzystwa. Pamiętasz, że zamówiłam u losu kotkę dla Ozzy'ego, i nie do uwierzenia, ale Szaga jest właśnie taka, jak pragnęłam. Odważna, wesoła, bez kompleksów, od pierwszej chwili niebojąca się człowieka. Szaleje z Fiśką po całym pokoju, a jak się zmęczy, to kładzie się koło mnie i mruczy. Na razie nie ma ochoty zbyt długo siedzieć na rączkach, bo nie to jej w głowie. Reasumując, charakter ma uroczy i szyty na miarę. Nie wiem, czy trafi się taka druga. Aż taka. Jest trochę młodsza niż ta w "zamówieniu", ale może los ma rację i Ozzy nie poczuje się zagrożony dorosłym kotem? Myślę teraz, że ma rację. Szanse, że przyjmie młodziutką kotkę, są większe. Szaga ma apetyt. (...) ma ładne proporcje i ten szary (a nie bury) kolor jest ciekawy. Ja już nie patrzę obiektywnie, ona jest taka kochana, że uważam, że jest śliczna.

Kotki będą szaleć, będą się bawić, gonić, gryźć, ale jak to koty - to nigdy nie trwa jednorazowo długo. Byłoby bosko, gdyby się zaprzyjaźniły. Oddałabym za to wiele.

Kotka pięknie zdrowieje. Już wcale po niej nie widać choroby. Za tydzień będzie do adopcji. Decyduj, Joasiu.  

Jeśli pozwolisz, to zrobię post o tym i zobaczymy, co dziewczyny powiedzą.

Mocno cię pozdrawiam.

Gosia :)

Takie brewerie czekają Joannę i jej rodzinę. :)

Gosieńko,

(...) Oczywiście zamieść post, ale my w zasadzie zdecydowaliśmy się na Szagę od pierwszego zobaczenia. Zrobimy dziś późnym popołudniem (bo dopiero wtedy syn wraca z uczelni) naradę kocio-rodzinną i dam Tobie ostateczną odpowiedź. Bardzo się cieszę, że wzięłaś nas pod uwagę jako kochającą służbę Szagi i Ozzy'ego jako, miejmy nadzieję, przyjaciela.

Pozdrawiam,

J.

I tak to się Za Moimi Drzwiami plecie. Czyżby Szagunia była TĄ dziewczyną dla Ozzy'ego? Jak myślicie?

Jejku, jejku, czasem myślę, że to wszystko, co się dzieje wokół "moich kotków", to jakieś czary!