Nieprzerwa

Z wczorajszych komentarzy: "Nie chcę żadnej przerwy!!! Prooooszę!!! (...) apeluję o niezadawanie nam bólu w postaci przerw w nadawaniu! Na litość bosko, Gosianko!" I jak mam się temu oprzeć?!

No to dobra. To trochę wieści, troszkę wodolejstwa na temat ew. zmian imienia Fikuni, aby nie fikała, bo porządek ma mi tu być, nno!

Wczoraj nastąpiło zapoznanie naszej bohaterki z moim synem. Wrocławski został przywitany ostrym jazgotem. Zgodnie z moimi zaleceniami zignorował to, usiadł, rozmawialiśmy jak gdyby nigdy nic. Fika się szybko uspokoiła, jednak patrzyła na niego uważnie i kiedy tylko wstał, dostał kolejną serię wrzasków. Tak było całe popołudnie. Wrocławski został kilka razy oszczekany, a kiedy to się stało enty raz, nie wytrzymałam i usłyszała "Nie! Nie wolno!". Przestraszyła się i umilkła. Może to jej pomogło, a może zaszkodziło. Zobaczymy dzisiaj. 

Potem przyszła sąsiadka i Fika powitała ją bardzo krótkim szczekiem, schowała się pod stół, my przy tym stole usiadłyśmy i sunieczka delikatnie obwąchała nogi Uli. Nie zaszczekała potem już ani razu, mimo, że przechadzałyśmy się po kuchni, pokoju i tarasie. Z ostrożnością, ale wzięła z ręki Uli smakołyki. I to kilka razy.

Potem przyszła kolejna kobitka: Halinka. Wyszłam po nią przed drzwi, weszłyśmy razem i... Fikunińska ANI RAZU nie zaszczekała! Przez cały pobyt Halinki była cichutko. Bacznie obserwowała, chowała się trochę za mną, ale mordeczka pozostawała zamknięta.

Czy to znak, że się przyzwyczaja do gości? Okaże się w najbliższych dniach.

Zdaje się, że to faktycznie charcik. :)

Zdjęcie roku. Celność Fikuni; w dziesiątkę!

Niedziela wieczorem. Ostatnie siku w domu.

Tylko jeszcze w nocy siusia na swój podkład w pralni.

No i zagadka. Widać mistrza drugiego planu?

Ciąg dalszy zdjęć. 

Przyczajony tygrys, ukryty smok. :)

I jak ta Hana dostrzegła oko Królowej???

Trochę nowszych zdjęć z ogrodu:

Na dziś już jednak wystarczy, bo i tak powstał długi post.

***

Na specjalne życzenie Ewy:

20:00 I najnowsze wieści o uczeniu suni nieszczekania na gości: 

- przyszła Kasia, Fikunia była cichutka jak kot! Ani mru-mru! Dała się pogłaskać pod bródką i podrapać po klacie. Kasia zachwycona: Fika - to jest to!

- przyszedł kurier, wszedł do domu (został poinstruowany, jak ma się zachowywać), sunia była cichutko jak myszka!!! Owszem, była przy nas, obserwowała, nawet powąchała jego nogawkę, ale nie szczekała!!!!

21:30 Teraz na prośbę Hersylii. JEDNO zdjęcie ze spacerku.