Miniak

Dzień dobry! 

Na wypadek, gdyby na sali były osoby, którym nie przypada do gustu kolejna wzmianka o kolejnych kociankach, uprasza się rzeczone o opuszczenie niniejszego wpisu i przejście bezpośrednio do strefy basenowej. Osoby, które bez kotów i informacji o nich nawet w tropikach żyć nie mogą, zapraszam do poczytania i obejrzenia zdjęć, a następnie do przejścia do sektora z basenem. Tam też tym ostatnim zostaną podane lody, napoje chłodzące i inne przegryzki wedle upodobań. Nie od dziś wiadomo, że kociarze mają lepiej. :D

Krótko o tym, co u rzeszowskiego maluszka. Fragment mejla Ali do Gosi z przedostatniego dnia czerwca: 

Pytasz o Miniaka - otóż byliśmy w piątek u wetki i nie został zaszczepiony, bo za mała pchełka z niego, choć podobno skończył już dwa miesiące. Mamy przyjść za tydzień, dostanie zastrzyk na zwiększenie odporności i dopiero później szczepienie. Waga - 560 gramów! O szczepieniu na ostatniej wizycie poinformowała mnie jedna ze stażystek, które pracują w lecznicy - sugerując się wiekiem. Brała wymaz z ucha i oglądała pod mikroskopem, podobno są resztki martwego świerzbowca.

Mini zaczyna mną rządzić, problem jest przede wszystkim z jedzeniem, sucha karma kłuje go najwyraźniej w ząbki, jedzenie jej  jest dla niego najwyraźniej męczące, zje kilka chrupek pod warunkiem, że na zachętę dołożę smaczki i... męczy się. :) Gotuję małemu dziadowi mięsko z indyka lub kurczaka - to jak najbardziej. :) Nie chcę go przyzwyczajać do mokrej karmy, ale nie jestem pewna, czy się nie poddam.

W sobotę trochę się wystraszyłam, sprzątałam m.in. łazienkę i przez nieuwagę nie opuściłam deski do wc.

W pewnym momencie - nie ma kotka. Wołam, wyszłam z kuchni, sprawdzam, czy nie schował się w tunelu,

nie ma. Wołam głośniej i w pewnym momencie wypada z kibelka jak wystrzelony z katapulty, ociekający wodą... Wszedł na taki stopień, stamtąd na kosz na śmieci, a z kosza prosto do... oceanu. Dobrze, że nie zostawiłam niespłukanego domestosa. Przymusowa kąpiel, suszenie i taki finał miała ta mokra przygoda.

Myślałam, że będzie to miejsce omijał szerokim łukiem - nic bardziej mylnego. Wyskakuje wypracowaną ścieżką na deskę sedesową i kombinuje, jak by powtórzyć proceder...

Na parapecie próbował bawić się w ogrodnika, zajął się z całych sił fiołkiem, wygrzebał trochę ziemi i na koniec umościł się w doniczce. :) Ziemia na nosie, minka niewiniątka. :)

Chyba trochę podrósł, ale raczej na długość -  będzie z niego sznurówka. :)

***

I tyle musi nam wystarczyć. Mamy co przemyśliwać - do wcześniej stosowanych stu sześćdziesięciu (czy iloma tam kto się kieruje) zasad dobrego i bezpiecznego mieszkania z kotem dokładamy kolejną: w domu zakoconym nie zostawiamy otwartego klopika, bo wcześniej czy później nastąpi w nim kąpiel. :]

I to, co kociarze-oglądacze lubią najbardziej: Miniak przed, w trakcie i po akcji. Szkoda, że Ali nie udało się uchwycić kąpieli. ;)

Moje ulubione! :)

 A takie toto było kilka tygodni temu.... Historia Miniaka TU i TU.

Z W. (Zachodniopomorskie) o tym, co w Rzeszowie (Padkarpacie) z polecania prezeski (Dolnośląskie) dla ww. regionów i dla reszty świata sprawozdawałam ja, JolkaM.

Miłej niedzieli! :)