Listy z kolonii

Temacik wakacyjny.

Jeździłam na kolonie od pierwszej klasy podstawówki, a nawet jeśli mnie pamięć nie myli, byłam na pierwszym takim wyjeździe przed rozpoczęciem szkoły podstawowej. Raz było fajnie, raz beznadziejnie. Pamiętam najróżniejsze kolonie. Na pewno nigdzie nie uczyłam się tak dobrze jak tam klnąć i rozrabiać. Bywało, że źle się czułam i okropnie tęskniłam do domu. Zdarzało się i tak, że bawiłam się świetnie i czas mijał mi błyskawicznie. Można to było najtrafniej poznać po listach, które pisałam do rodziców. 

Jeśli było dobrze nie miałam czasu na takie głupoty jak listy. Najcudniejszy tekst napisałam na pewniej fantastycznej dla mnie kolonii i potem stał się on anegdotką rodzinną. List ten brzmiał:

Kochani rodzice.

Przyślijcie mi kalosze, bo u nas bardzo padają deszcze. Tylko nie zapomnijcie przysłać mi kaloszy!

Gosia

Czy może być dla rodziców fajniejsze przesłanie? :) Znak to oczywisty, że latorośl kapitalnie spędza czas. Nie ma go na marnowanie w celu wypisywania elaboratów.

Inaczej było na innym wakacyjnym, kolonijnym wyjeździe. Choć ciężko mi było się w listach do tego przyznać, bo wiedziałam, że i tak nie mogę wcześniej wrócić do domu, to pamiętam, że źle się tam czułam. Zapisałam się do grupy starszych dziewczynek, a wśród nich nie mogłam znaleźć swojego miejsca. Poza tym wielu z "kolonistów" było z domów dziecka i nie to, żebym coś miała przeciwko takim dzieciom, ale takiej ilości przekleństw i bijatyk nie słyszałam i nie widziałam wcześniej nigdy. Pamiętam też, że łykałam każde ich kłamstwo, a byli w tym mistrzami. 

Nie czułam się tam dobrze, choć bardzo starałam się tego nie pokazać nikomu i w dniu swoich dwunastych urodzin tak pisałam do rodziców z kolonii (list jest przepisany poniżej): 

PISOWNIA ORYGINALNA (błędy  muszą zostać :-))

Kuźnice, 10 sierpień 1974 rok. 

Kochani rodzice

Na wstępie chciałam Was pozdrowić i zawiadomić że jestem zdrowa, czego i Wam życzę. U mnie każdy dzień jest coraz ciekawszy. Wczoraj rano byliśmy w kinie „Odrodzenie” w Boguszowicach na filmie” Godzilla kontra Khedorra”.  Film był o potworach walczących między sobą. Przedstawienie trwało do obiadu. Po obiedzie było ognisko na które przybyli goście z żeglugi. Po ognisku była zabawa.

Dzisiaj bawiliśmy się w podchody. Starsza grupa dziewczynek (my) uciekała a po 30 minutach za nimi szli chłopcy ze swoim wychowawcą gdzieś w połowie drogi zobaczyliśmy że brakuje jednej z dziewczyny – Bożeny. Zaczęłyśmy ją wołać. Nikt nie odpowiedział. Równierz szukanie z chłopcamy (którzy już przyszli) nic nie dało. Mokrzy zmęczeni wróciliśmy na kolonie. Wchodzimy do Sali, a tu siedzi sobie Bożena i uśmiecha się. Okazało się że zachciało się jej pójść do budynku, a nie spytała się pani bo by jej nie pozwoliła.

Za karę wystąpiła na apelu wieczornym i dostała naganę.

***

Pogoda tu nie najlepsza ale mimo to chodzimy na wycieczki na następne dni w planie jest:

a) wycieczka krajoznawcza

b) –II- na górę (nie pamiętam jaką)

c) podchody

d) kino

e) zabawy

Na tym kończę mój list.

Pa, pa, pa

Causów 102

Mam bardzo fajne kolerzanki. Najwięcej lubię Basię która chodzi do 1 liceum we Wrocławiu. Mam nawet kolerzankę która tańczyła na święcie Kultury Fizycznej.

Wieczorem opowiadamy sobie o duchach i śpiewamy piosenki.

Jest KLAWO.

Dopiero teraz kończę mój list.

Odpiszcie bo umieram z tęsknoty za wami.

„Córcia”

Minęło zaledwie dwa dni, a ja pisałam znowu, rysowałam szlaczki i bardzo, bardzo domagałam się odpowiedzi:

12 sierpień 

Kochani rodzice

Jak u was, bo u mnie bardzo fajnie. W dalszym ciągu chodzimy na wycieczki. Koleżanki uważają mnie za siódmo klasistkę ponieważ powiedziałam im że zdałam do siódmej klasy i mam 13 lat.

Inaczej uważałyby mnie smarkacza. Jak przyjedziecie po mnie, albo do mnie to się nie wygadajcie. 

Na wieczornych apelach wciąż czekam na list od was. Czekam aż pani kierowniczka powie: „Małgorzata …”… Tylko na kopercie nie adresujcie Wielmożna Pani, bo się wszyscy będą ze mnie śmiali.

Napiszcie mi ile idzie list z tąd do Wrocławia.

Kiedy mam czas wolny to pisze do was, ale nie otrzymałam jeszcze odpowiedzi. 

Dzisiaj w nocy było Święto Zabicia Gerdy. Gerda to dawna właścicielka tej leśniczówki. Którą zabili Niemcy w czasie II Wojny Światowej i żeby się zemścić Gerda sraszy w tym domku, bowiem wierzy, że ci Niemcy tu jeszcze tu wrócą.

Związku z tą Rocznicą o 12:)) w nocy chłopcy ze starszej grupy i zaczęli nas straszyć z tego powodu zaznęłyśmy dopiero o w pół do trzeciej oczywiście w nocy.

Hura!!!!

Schudłam

o

1 kg

ale nie dlatego że mniej jem ale dlatego że bardzo dużo chodzimy. 

Ważę teraz 42 kg ale to też dużo.

xxx

Czekam na was w czwartek.

Gosia

Odpiszcie. Czekam.

Te listy są dla mnie dziś dobrą okazją do zrozumienia tamtej dziewczynki, do wspomnień. Są też cudownym świadectwem obyczajowym tamtych czasów. 

Jeździliście na kolonię?



PS. Jakoś trzeba żyć do jutra wieczorem, kiedy to po raz pierwszy zobaczę na własne oczy moją śliczną sunię. Dom czeka w gotowości, czekają szeleczki (nie wiem, czy rozmiar dobry) i nowa zabawka. Czeka jedzonko, koty czekają, choć o tym nie wiedzą,  ja czekam, i dobrze o tym wiem, oj, dobrze! Nie gadajmy dziś o tym, i tak się denerwuję i nie mogę spać, skupić się, pracować...