Z wieży Fukuoka Tower

Śmiejemy się często, że moim największym, najczęściej niezrealizowanym, marzeniem jest zaliczenie w każdym przez nas odwiedzanym mieście dwóch atrakcji: autobusu turystycznego i wieży widokowej. 

Są to przeważnie zupełnie nieatrakcyjne propozycje dla MójCiOnego, jednak czasem udaje mi się wywalczyć sobie trochę takiej nieambitnej turystyki. 

Właśnie w poniedziałek powiedziałam mu: sorry, Winnetou, ale ogłaszam bunt na pokładzie i żądam dnia wolnego! Żadnych muzeów, żadnych, niedajbuk, skansenów i (o bosze, nie!), precz ze świątyniami! Komercja, łatwa i prosta rozrywka, do której na dodatek nie trzeba wcale iść na własnych nogach!

Ma się tę siłę przekonywania. :) Do wieży widokowej Fukuoka Tower pojechaliśmy autobusem miejskim.

Ciekawostka: kiedy autobus stanął na czerwonych światłach i zgasił silnik (to standard, zawsze w ten sposób dbają o środowisko japońscy kierowcy), usłyszeliśmy...

- Słyszysz? - wyszeptałam wprost do ucha MCO.
- Co? - odszepnął.
- Właśnie nic. Zupełnie nic!

W autobusie panowała cisza jak makiem zasiał...

Muchę byłoby słychać, gdyby właśnie tam leciała! W autobusie miejskim pełnym ludzi - żadnego dźwięku. To jest charakterystyczne w tutejszych środkach komunikacji miejskiej. Nikt nie rozmawia przez komórkę. Nikt nie obiera SMS-ów. Jeśli rozmawiają ze sobą jakieś osoby, to robią to dyskretnie, w sposób nieprzeszkadzający innym. 

Wieża widokowa w Fukuoce ma 243 metry i została zaprojektowana, aby wytrzymać siedmiostopniowe trzęsienie ziemi. Do tej pory najsilniejszym w tym rejonie było sześciostopniowe w 2005 roku.  

Ma przetrwać wiatr wiejący z prędkością 65 m/s. Pomyślnie zniosła już 49 m/s.

Tylko 70 sekund wjeżdża się windą do sali obserwacyjnej na 123 metry nad poziomem terenu. Ma ona wspaniały panoramiczny widok 360 stopni na całe miasto. 

Fukuoka jest wspaniale położonym pomiędzy morzem a wzgórzami miastem o szerokich ulicach, 
nowoczesnych, wysokich budynkach, zielonym, przestrzennym i bardzo czystym, a to sprawia wrażenie bycia przyjaznym i dobrym miejsca do życia.

Tego dnia akurat padało i nad miastem wisiały czarne chmury. 

Schemat.

Rzeczywistość: port dla szybkich promów.

Widać sztucznie usypane plaże. 

Jeśli powiększycie to zdjęcie, zobaczycie na którymś z górnych piętek, na środku, dwa białe plastikowe krzesełka.
Ktoś sobie fajnie umila chwile w pracy.  :)

Zobacz, jak oni parkują! - zachwycał się MCO. Faktycznie. Idealnie!

To musi być jakaś ekskluzywna dzielnica domków jednorodzinnych tuż nad morzem. 

I jeszcze jedno spostrzeżenie. Kiedy wracaliśmy stamtąd, lało. Naprawdę lało!  Co ciekawe, nikt tu nie używa kurtek przeciwdeszczowych, nawet rowerzyści jadą, trzymając jedną ręką nad sobą rozpostartą parasolkę! 

Wyobrażacie sobie, co by się działo u nas, gdyby cała rzesza ludzi weszła wprost z ulewy do jakiegokolwiek pomieszczenia? 

Tymczasem tutaj na stacji metra oprócz czystej wody nie było ani śladu błota czy jakiegokolwiek brudu! 

Posadzka, perony, wreszcie podłoga w pociągu, aż błyszczały czystością! Owszem, była w wielu miejscach mokra, ale wciąż idealnie czysta. 

Na ulicach Fukuoki jest naprawdę bardzo czysto. Miła sprawa. 

Pozdrawiam wszystkich serdecznie. :)

TUTAJ są zdjęcia z wycieczki do Nagasaki. Tylko dla wytrwałych! Jest ich ponad 100.

21.05.2015. Aktualizacja. Ponieważ nie mam siły i dość determinacji, by odrzucać zdjęcia (to za trudne, jeśli dzień był tak udany),  na G+ dodałam kolejną zdjęciową relację z Japonii. 

TUTAJ jest ponad 100 zdjęć (tak, tak, wiem) o dniu w Okawachiyamie - miasteczku ceramicznym.