Niech radość zwycięży!

Kochani, wczoraj ok. godziny 22:40 przyszedł na świat kolejny kociak. Nie pisałam, bo bałam się, co z nim będzie. Sprawdzałam tylko co jakiś czas, czy żyje. Powiedziałam sobie: jeśli on przeżyje, jeśli szaraczek i łaciatek przeżyją i będą zdrowe, to nie będę się smucić. 

Bo ten smutek opadł na mnie jak mgła na pola i chciał zasłonić mi wszystko, nawet to, co piękne i dobre.  

Wstawałam w nocy. Kociaki żyły, oddychały...

Wstałam rano. Żyją. Oddychają. Jedzą. Piszczą. Wiercą się. :)

Kiedy będę mogła odetchnąć pełną piersią i przestać się martwić, czy coś im grozi?

Rano o szóstej Zojka wybiegła do mnie w podskokach. Jest taka wyluzowana, szczęśliwa, że mogę się od niej uczyć. Była dla mnie bardzo miła, ocierała się, miziała, zażądała jedzonka i zjadła ze smakiem, choć niepokoiło ją to chwilowe rozstanie z dziećmi, które w tym czasie darły się wniebogłosy. :) Dzięki temu, że wyszła, mogłam spokojnie zmienić im ręcznik na czysty.

Czy też czujecie dramaturgię wczorajszego dnia? Od łez rozpaczy po łzy radości. Od depresji i załamania po euforię i oczyszczające wzruszenie. 

Jestem Wam wdzięczna za słowa otuchy, a poza tym to naprawdę miłe mieć takie mądre koleżanki i kolegów. Jesteście bardzo kochani!

A teraz zapraszam na galerię naszych wyczekanych wnuczko-siostrzeńców. Mają tyle oddanych krewnych, że muszą się dobrze chować!

To zdjęcie z wczoraj. Najpierw trafiłam na moment tuż po urodzeniu łaciatka,
ale nie zrobiłam zdjęcia, bo strach był we mnie za duży.
To jest pstryknięte pół godziny później. Widać dwa maleńtasy. :)

Zdjęcia można powiększyć kliknięciem. 

Celowo wgrałam je dziś w lepszej jakości, aby widać było więcej szczegółów. 

Pewnie długo się będą ładować.

A rano wstał taki cudowny, optymistyczny, nowy dzień!

Widać wyraźnie, że drugi będzie miał białe łapecki. :)

Najpierw wydawało mi się, że to czwarte to dziewczynka taka sama jak mama.

Chyba jednak nie. To będzie kociak biało-szary w typie Gacusia Kasinego. 

Ma wsyskie paluski. :))

Choć na tym zdjęciu wyraźnie widać rudość na jego główeczce. :)

Gdy wrócę z pracy, zrobię nowe zdjęcia. Zaglądnijcie, kto ciekawy maluszków. 

:))) 

Dopisek godz.15:15. Nowe zdjęcia jednak jutro (bateria mi się wyładowała, wrrr),
dziś, jeśli zdążę, dam nowy post z filmikiem.
W każdym razie wszystko OK. Kotusie robią się coraz bardziej puszyste.
Szaraczek niedługo skończy dzień życia, a łaciatek dogoni go dopiero przed 23. :)))
Zoya wcina, aż miło! Zjadała pół saszetki, teraz wciągnęła całą jednym tchem!