Dziękuję, Anabell!

Kiedy zaczynałam blogować, już marzył mi się prezent od Anabell, ale realność jego otrzymania kwalifikowałam podobnie jak prawdopodobieństwo dostania gwiazdki z nieba. Widziałam wprawdzie biżuterię Anabell u Iw, u Klarki, ale myślałam sobie, że to blogerki z długim stażem, stąd dla nich takie przywileje. Tymczasem marzenia się spełniają, bo w ubiegłym tygodniu odwiedził mnie mój ulubiony listonosz Pan Mariusz wraz z kopertą, a w niej...

Śliczny prezent od Ani. W moich ulubionych kolorach, pasuje mi do wielu rzeczy. Jednocześnie skromny i efektowny. Przede wszystkim jednak autorski, własnoręcznie zrobiony i dlatego cenny.

Zaprzęgłam do prezentacji moją ulubioną (tuż za Rufusiem) modelkę, bo ja się niestety nie nadaję. 

(Lata mijają, a ja wciąż nie jestem piękna, młoda i szczupła. Co robię nie tak?!)

Najpierw niestety nie chciała współpracować,

ale jakoś się przełamała. Widocznie magia naszyjnika tak na nią podziałała.

Potem nawet nie chciała mi go oddać!

Amisia zostawiła w naszyjniku kilka swoich włosków, co zauważyłam dopiero na zdjęciu. :)

Cóż mogę powiedzieć poza DZIĘKUJĘ... Jestem naprawdę bardzo szczęśliwa, wzruszona i czuję się uprzywilejowana dzięki temu prezentowi od Ciebie! Ten sznur, jaka to misterna robota! Podziwiam i jeszcze raz bardzo dziękuję. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

I znowu, i znowu witam kolejne zwierzolubne rodzinki. Hip, hip, hura! :-)) Dziś same niezwykłe zwierzęta (ratujące ludzi) i niezwykli ludzie (ratujący zwierzęta):

124. Edytek38, z bloga "Zamiast listów" napisała do mnie tymi słowy: 
Reksinek, psinek, odrobinek - przedstawiam moje słoneczko, owoc mezaliansu mamy-owczarka niemieckiego i taty doga :-). Kiedy w zeszłym roku zawalił mi się świat, tylko jego obecność sprawiła, że dziś piszę do Ciebie.

Oto Reksinek:

125. Zu, bezblogowa zdobyła wymarzony nr 125 w rodzinie zwierzolubów:
Wreszcie się zdecydowałam... i przedstawiam kocią ferajnę:
1. Czarcia, nobliwa starsza pani (9 lat) przygarnięta jako roczna kotka z lecznicy, do której poprzedni właściciele przynieśli ją do uśpienia. Kuleje, owszem, ale komu to przeszkadza? Umie wskoczyć na 120 cm w górę bez rozbiegu, żeby powąchać kwiaty.
2. Julka.Niby-ragdoll (z targu ,miała być "syjamem"). Jest śliczna, ale humorzasta.(8 lat).
3. Pirania.Gadająca, wścibska, żywe srebro. Wzięta na "tymczas" ze schroniska w 2010 z dwójką rodzeństwa. Nie umiała samodzielnie jeść, gryzła nam palce, stąd imię. Została, bo... tak. Rodzeństwu się nie udało.
(Obecne tymczasiki - raczej nie do publikacji, ale na pocieszenie - tak było, ale Jerzyk (rz, bo po Janowiczu) dał radę!)

Oto Julka, Czarcia (z goździkami), Pirania i Jerzyk:

126. MIEJSCE DLA CIEBIE... Nieustająco zapraszam.



A rok temu Za Moimi Drzwiami komiks: Pozory mylą (klik). Występuje w nim gościnnie Kacperek.