Krótko czy długo?

To co, ma być długo, jak długa jest podróż z Wu. do Wu., czy krótko - jak krótka była ta nasza przygoda?

Hm, niech więc będzie mniej więcej tak krótko, jak krótko podejmowałam decyzję, czy pojechać. Właściwie to wcale się nie zastanawiałam (oprócz tego, jak ustawić w domu opiekę nad psami i kotami). Gdy więc udało się dogodnie wpasować w czasie mojego krótkiego urlopu w grafik Pana Męża, stanęło na tym, że ruszamy we wtorek przed północą, a żeby w ciągu tych nieludzkich dziewięciu godzin choć trochę się zdrzemnąć i zachować siły na Wrocław, zaszaleliśmy i kupiliśmy na podróż miesta dla leżania.

Dzięki temu dojechaliśmy w stanie zupełnie przyzwoitym i z niemałą adrenalinką (po śniadaniu i kawce) rzuciliśmy się na te wszystkie skarby - i tu każdy wyobraża sobie, co i kogo tylko chce: może to być Rufi, Amisia, Kayron, wrocławskie krasnale, Anka, JejCiOn, Wrocławski, trójkot, kamienice, fontanny, kłódki, panoramy i tak dalej, i tym podobne. A najlepiej wszystko/wszystkich po trochu. :)

Jakie były te dwa dni, każdy kto chciał, widział; częstotliwość relacji przyprawiła chyba nawet niektórych o mały wnerw... ;)
Marszruta obmyślona przez Gosię była dość napięta i ostatecznie coś nam nawet z planu wypadło, ale też z góry zakładałyśmy, że nie trzymamy się go sztywno, bo najbardziej zależało nam na wspólnym smakowaniu chwil w tak pięknych okolicznościach przyrody, jakie zabezpieczył tego cudownego lata Dolny Śląsk.

 

Nie wiem, czy uda mi się nakłonić Igora do napisania własnych wrażeń, mogę jednak chyba zacytować to, co rzekł w chwili, gdy Pan Mąż pobrawszy o świcie z dworca w eS., transportował nas do domu:

No! To teraz tylko kwestia, kto się do kogo przeprowadza. Z czego wywnioskowałam, że parki, zabytki i mosty swoją drogą, ale dobre samopoczucie w obecności Wrocławianki i jej przyległości wysunęło się na plan pierwszy. A poza tym, wiadomo, w sumie to nie ma na co narzekać. Ach, młodość! ;)

A teraz przygarść odniesień do słów. :)

Krysi Opakowanej: Jatki, Rynek, Rynek Solny - zaliczone. Bardzo mi się podobała fontanna na Solnym. A, i bawiliśmy się DOBRZE. :)

 

Edytka 38: Babeczkę naprzeciw Opery, owszem, widziałam. Bezę może następnym razem... ;) A dworzec przecudny! :)

Marii: Z Twojego planu chyba nam wypadł mostek czarownic, ale brama kluskowa - tak, głowa w murze, no i sama katedra, włącznie z wieżą oczywiście, a w niej wesołym Panem Windowym. Nie nabyłam planu rozmieszczenia krasnali, ale kilka z nich namierzyliśmy sami. :)

Aha, i jeszcze, jak to było: rzygacz, panorama, poczta, trochę w lewo i... odmachujemy! :))

A pytanie, czy nabrałam apetytu na więcej, pozostawiam bez odpowiedzi, droga Mario. Zgadnij. ;)

Kasi nurmi: Jeszcze jedno ujęcie kotka na kłódce? Proszę uprzejmie. :)

Przemka z Tawerny Koci Pazur Baldricka: Mam nadzieję, że nam wybaczyłeś... I że lubisz jaszczurki. :)

Mirabelki: I my widzieliśmy fontannowe widowisko. :)

Hany: Na Brueghlów nie starczyło czasu...

Kretowatej: Uniwersytet Wrocławski z dziedzińcami i specjalną stalową szyną na kostce brukowej przed wejściem do Gmachu Głównego (prowadzącym na Wieżę Matematyczną) odfajkowany. :)

 Jestem3xl-a: Twój komentarz o walizie obalił mnie z nóg. :D Ta też niezła, co? Zwłaszcza jej zawartość. ;)

Liptona_eR: Lola mi się bardzo podoba, nawet jeśli to tylko literówka. ;) Ta biała plamka na ścieżce to GosiAnka. Przyjmijmy, że macha też do Ciebie. :)

Ninki: Czas był wypełniony fantastycznie, jak sama zauważasz, i formą, i treścią, i cudownymi emocjami. :)

Rybeńki: Dopiero po kilku dniach zrozumiałam Twój komentarz o kocie i pudeukach - kiedy doczytałam u Ciebie, że już po przeprowadzce. :) Czy baniek na zdjęciu jest więcej niż pudeuek?

Pantery i Maskotki: Oj, nie marudzić, dziewuszki, nie marudzić na liczbę postów, bo pojadę jeszcze raz, i to na dłużej. ;) A wiecie, co to jest to wysokie i chude na środku? Pręgierz. Nno!

Ani M.: Gróbelki we Wrocku jak malowanie. :)

 Agai: Na trawniku była wrona siwa. Niejedna. :)

Viki: To zielsko rośnie w parku, o którym napisałaś, że tak blisko Twojego domu. :)

Dawnego Basika: Park Szczytnicki, owszem, ale już do Ogrodu Japońskiego nie zdążyliśmy przed zamknięciem, Jaz Opatowicki z oddali, Panorama Racławicka tylko zewnętrznie i też z oddalenia ;), ale kościół garnizonowy, o tak! Podobno 304 stopnie. Dosłownie w ostatniej chwili. :)

A poza tym powiem Ci, Basiu, że skoro Karłowice piękniejsze od Biskupina, którym jestem zachwycona, to aż boję się myśleć, co by było, gdybyś mnie po nich oprowadziła - czy nie zabrakłoby mi skali na wskaźniku emocji i podobactwa? ;)

Zaraz, co to ja mówiłam na początku? Że będzie tak krótko jak... Żartowałam! :)

Ale żeby już nie nadużywać Waszej cierpliwości, konkluzje z wyjazdu zostawiam na czas przyszły najbliższy, choć nie aż tak blisko określony, bo, nie mając takiej biegłości w postowaniu jak Anka, sama też jestem wyczerpana. Uff! Jeszcze tylko bardzo ciepło podziękuję wszystkim Wam za Waszą obecność - to było naprawdę fajne wrażenie, trochę jak łażenie tam z Wami, choć bez ścisku. ;) Przyznaję, że trochę tchórzliwie podeszłam do pomysłu Anki bezpośredniego relacjonowania, ale tak pięknie się rozczarowałam... :) Z wiadomych przyczyn nie do wszystkich Waszych słów się odniosłam, ale to nic nie znaczy - uściski dla wszystkich po równo, Alutko, Tempo i pozostałe dobre, przyjazne dusze.:)

  

Komu w drogę, temu czas na peron. 

JolkaM