Jak to z Filonką było...

Witajcie Mili Czytacze! :)

Odpoczęłam przez weekend bardzo fajnie. Niestety nie udało mi się nadrobić czytania wszystkich wpisów, które sobie zaplanowałam. Strumień postów płynie jak rzeka i nie da się go zatrzymać, ani za nim nadążyć...

Zaczynam ten tydzień na blogu znowu od kotów. Monotematyczna się zrobiłam, wiem. :)

Mam dwie wiadomości: dobrą i złą. Od której zacząć? 

Zacznę od dobrej, a nawet wspaniałej. Czarno-biała koteczka o imieniu Filonka jest już domownikiem naszej blogowej koleżanki Basi i Jej rodziny. Z nowego domu płyną świetne wieści! Filonka czuje się dobrze, jest wyluzowana, wesoła i bardzo towarzyska. O tym wszystkim możecie przeczytać na blogu Basi, a ja wrócę jeszcze do wizyty przedadopcyjnej, u mnie w domu. 

Kiedy Basia zdecydowała się na drugiego kota (w czym pewnie pomogliście Jej swoimi komentarzami), napisała do mnie, że marzy o szylkretce i że ze względu na rezydentkę Bunię, chciałaby, aby była to spokojna, wyważona kociczka.

Wiedziałam, że zaraz nadarzy mi się okazja do spełnienia tych marzeń, ale żeby nie było za pięknie trafiły do mnie dwie kotki, które dopiero w sumie spełniały te wymagania,

ponieważ jedna była szylkretką, a druga była spokojna.:)

Serca jednak nie da się oszukać, możemy marzyć o księciu z bajki, a ukradnie je poczciwy hultaj z krzywym nosem. :) Serce rządzi się swoimi prawami i kiedy Basia zobaczyła obie kotki jej serce zabiło żywiej na widok tej spokojnej, czarno-białej! To była miłość od pierwszego wejrzenia! Mało tego, kiedy kotki zobaczył mąż Basi, Jego serce też natychmiast wybrało. "Wiem, że chciałabyś szylkretkę, ale mnie się podoba ta czarna..."- powiedział do żony.

Po tak zgodnym wyborze pozostało jeszcze tylko przekonać się, czy na żywo też zaiskrzy.

Tak się stało. U mnie dla Basi i W. istniała tylko czarnulka, a jej siostra, mimo że odważna, zabawowa, dająca się pogłaskać bez problemu, nie miała szans.

Mała czarnulka, kiedy już udało się ją wywabić spod łóżka i wziąć na ręce, natychmiast odwzajemniła uczucie swojego nowego personelu. To niesamowite, ale ta ostrożna koteczka uspokoiła się i spokojnie przytuliła do Basi. To było wzruszające. Myślę, że w tej właśnie chwili oddała jej swoje serce.

Wzięta na ręce przez W. rozsiadła się wygodnie i swoimi wielkimi zdziwionymi oczkami zdawała się pytać "czy to życie nie jest wspaniałe?", "co się dzieje, że tak mi dobrze?", "dlaczego moje serduszko bije tak szybko?".

To wielkie szczęście dla mnie oddawać kotka w tak doskonałe ręce. Basia jest wymarzoną kocią mamą: odpowiedzialna, zorganizowana, otwarta na wiedzę, rozsądna i chętna do poświęcenia swojego czasu na aklimatyzację małej w nowym domu, a nade wszystko... zakochana w swojej nowej kociej córeczce! :)

Malutka swoje imię zawdzięcza wielkim oczętom na pół pyszczka, w których widnieje wciąż ogromny znak zapytania. :) Więcej o tym jest u Basi, a ja tylko dodam, że już nie wyobrażam sobie, aby mała mogła się nazywać inaczej! Pasuje jak ulał. :)

Filonka sprawdziła jeszcze, czy nie pomyliłam się, wpisując jej dane do książeczki zdrowia i już spokojnie czekała, aż jej nowa Mama przygotuje wszystko jak należy na przyjazd swojej królewny. :)

Do nieprzygotowanego domu przecież jechać nie będzie!

W sobotę Filonkę wydał nowym rodzicom MójCiOn, ponieważ nie było mnie w domu i po pierwsze spisał się świetnie, a po drugie podkreślił mi, jak mu się nowi rodzice z ich podejściem podobają. :)

A teraz ta zła wiadomość (która po tych dobrych wieściach już nie jest taka zła jak przed nimi :)): malutka szylkretka nadal jest u mnie. Adopcja nie doszła do skutku. Niczyja wina, a jeśli już, to Wasza. Tak, tak! Prosiłam, aby mnie od wspaniałych nie wyzywać? Prosiłam. A Wy? A Wy nic! Musiałam nawet wydziedziczyć kilka osób!

(Nawet nie wiecie, jaka to była trudna dla mnie decyzja, w końcu wiązałam z nimi wielkie nadzieje!)

Nie posłuchaliście i zapeszyliście! To teraz to odkręćcie. Czekam z niecierpliwością! Niech ta malutka już znajdzie swoje stałe miejsce na ziemi, bo znowu zaczynamy się przywiązywać i znowu będzie bardzo bolało... Odkręćcie więc szybciutko, plisss...