Co u Kacperka?

Witajcie:)

Zaczynam tydzień od dobrych wieści i tak samo mam zamiar go skończyć!

Kacperka trudno zapomnieć, bo to wzruszająca historia, przepiękny i mądry kot. Poruszył również Wasze serca, a w moim ma swoje miejsce na zawsze. Pokusa, żeby go zatrzymać dla siebie, była olbrzymia, dobrze jednak, że tak się nie stało, bo w naszym domu zrobiło się miejsce na kolejnego potrzebującego futrzaka. Jest zasada, którą ustaliliśmy z MójCiOnem: jednorazowo jeden tymczasowy kot w domu. Za każdym razem, kiedy mamy kociego gościa, nasz Książę jest mocno zestresowany i czuje się w obowiązku oznaczać dom. Jak? Domyślacie się, jak sądzę. 

To bardzo uciążliwe!

Cieszę się, że Kacper trafił w bardzo dobre ręce, do domu, gdzie jest zadbany i kochany. 

Sami zobaczcie, jak pięknie się prezentuje na doskonałych zdjęciach autorstwa jego nowych opiekunów.

Pani Anna pisze:

"Kacperek wymusza spanie na nas, jest bardzo przywiązany do ludzi.

Lubię jak gada i chce się przytulić.

Serce mu bije jakby miał 4 lata mniej.

Ma skłonność do alergii, lubi suche kocie jedzenie bardziej niż saszetki.

Miał świerzba głęboko w uszach i zatkany kanalik łzowy.

Uszy ma czyste, ale  w oku stan zapalny czasem mu powraca.

Ładnie się myje i dosyć robi to dokładnie."

I na deser dwa króciutkie filmiki. Włączcie głos! Mruczy jak traktor:)

On zachowuje się jak młodzik!

I jeszcze jeden list z ostatniej chwili, który przyszedł wczoraj do Pani Joanny z Kociego Podwórka:

"Z Kacperkiem poznajemy  się nawzajem, On przyzwyczaja się do odgłosów naszego domu, a my poznajemy jego zwyczaje. Jest mądrym kotem, lubiącym towarzystwo ludzi. Na początku nie chciał jeść, potem apetyt był olbrzymi, a teraz zaczyna grymasić. Nasz dom na co dzień jest domem cichym - nie mamy małych dzieci. We wtorek odwiedził nas głośny trzylatek, a Kacperek nie schował się. Może to świadczyć o tym, że się zadomowił. Bardzo byśmy chcieli aby był szczęśliwym u nas kotem. Ciepło kota wylegującego się na brzuchu, który jeszcze pięknie mruczy, jest doskonałą nagrodą za wszelkie troski."

To wspaniały zwierzak, mądry, opanowany i piękny. 10 dni, które u nas spędził, zapisało się w mojej pamięci jako wyjątkowy czas. Najważniejsze jednak, że jest bezpieczny i otoczony doskonałą opieką. Udało mu się!
Te same wieści, ale innymi słowami oraz więcej zdjęć, pokazywała też Pani Joanna na Kocim Podwórku, kto ma niedosyt - zapraszam!

W środę opowiem Wam, co u Szuwarka, który wciąż jest u mnie i jest żywym unaocznieniem powiedzenia "rosnąć w oczach":-).

Wspaniałego dnia! Poniedziałki też mogą być fajne!