Źle sprawowałam się wczoraj w kosmosie.

Mimo tego oczywistego dla mnie faktu, znów zostałam obdarowana! Tym razem otrzymałam od Ali, za pośrednictwem Poczty Polskiej (to ważne!), upominki, które zostały mi przyznane przez Szanowną Jurorkę w Jej konkursie śniadaniowym. Konkurs był megatrudny, bo, wyobraźcie sobie, Ala zadała cwane pytanie: zgadnijcie, co było na śniadanie. I bądź tu mądry, człowieku! Myślałam nad tym dwie doby i doszłam do wniosku, że miłośniczka czosnku może jadać go również na pierwszy posiłek dnia, czym rozbawiłam Organizatorkę konkursu do tego stopnia, że przyznała mi nagrodę pocieszenia! Opłacało się tak długo myśleć, he he! Nagroda była szyta na miarę - wzorem, nie chwaląc się, moich konkursów - czyli miała nią być niespodzianka.

 Znowu paczka - pomyślał Szuwarek i rzucił się do testowania.

 Cóż to takiego na wierzchu? Niemożliwe! - zdziwił się w duchu Tester .- Takie piękne jesienne liście ozdabiające paczkę nie ucierpiały w transporcie? Poczta Polska to wspaniała instytucja! (to też oczywiście pomyślał Szuwarek, ja dodam tylko, że pan listonosz mnie wzruszył, kiedy niósł tę paczkę uroczyście i delikatnie jak kelner tacę).

 Poczekam spokojnie, aż Łysa odwali całą robotę z otwieraniem - wykombinował sobie Szuwar 

i oddalił się na z góry upatrzoną pozycję.

Wyciąga i wyciąga, znowu będę miał pełno roboty! - westchnął w duchu nasz bohater. - Niełatwo być kotem w tym domu - dodał jeszcze pod nosem.

 Hura!! Pudełko!! Ale czadowo! - wykrzyknął Szuwareczek i ze zręcznością młodego koźlęcia 

bryknął do środka i potem zaraz na zewnątrz.

Zatwierdzam - wydał wyrok. - Pachnie wsią, to lubię; jakby kto mnie pytał, dlaczego, 

to niech się nie wygłupia, bo przecież ja mówić nie umiem! 

Ala napisała mi (ręcznie!)  długą kartkę z bardzo ciekawymi informacjami na swój temat (poruszyło mnie pozytywnie, że Ona uwielbia swoją pracę (!) i że każdy z członków Jej rodziny nosi jakieś przezwisko - sympatyczny zwyczaj) i dodała, że trudno jej było wymyślić dla mnie nagrodę,
    

ale jak zobaczyła w księgarni tomik Wisławy Szymborskiej, to od razu zgarnęła go z półki i wiedziała, że to dla mnie! (Dostałam też dżemory zrobione przez Alutkę własnoręcznie (!!) oraz śliczne mydełko).
Otworzyłam tomik na losowej stronie, przeczytałam pierwszy wers i wzruszenie ścisnęło mi gardło. To umie tylko Wisława. Tak dosłownie, w prostych słowach, wyrazić sedno tego, co ważne. Ten wiersz to mój nowy, codzienny kodeks. Chcę się sprawować w kosmosie lepiej.

Nieuwaga

Źle sprawowałam się wczoraj w kosmosie.

Przeżyłam całą dobę nie pytając o nic,

nie dziwiąc się niczemu.

Wykonywałam czynności codzienne,

jakby to było wszystko, co powinnam.

Wdech, wydech, krok za krokiem, obowiązki,

ale bez myśli sięgającej dalej

niż wyjście z domu i powrót do domu.

Świat mógł być odbierany jako świat szalony,

a ja brałam go tylko za zwykły użytek.

Żadnych - jak - i dlaczego -

i skąd się taki tu wziął -

i na co mu aż tyle ruchliwych szczegółów.

Byłam jak gwóźdź zbyt płytko wbity w ścianę albo

(tu porównanie, którego mi brakło).

Jedna za drugą zachodziły zmiany

nawet w ograniczonym polu okamgnienia.

Przy stole młodszym, ręką o dzień młodszą

był chleb wczorajszy inaczej krajany.

Chmury jak nigdy i deszcz był jak nigdy,

bo padał przecież innymi kroplami.

Ziemia się obróciła wokół swojej osi,

ale już w opuszczonej na zawsze przestrzeni.

Trwało to dobre 24 godziny.

1440 minut okazji.

86 400 sekund do wglądu.

Kosmiczny savoir-vivre

choć milczy na nasz temat,

to jednak czegoś od nas się domaga:

trochę uwagi, kilku zdań z Pascala

i zdumionego udziału w tej grze

o regułach nieznanych.

Wisława Szymborska

Nie umiem jeszcze, w ramach próżności osobistej,  odmówić sobie zacytowania życzeń zawartych na kartce od Ali:
"Dziękuję, że jesteś w tym blogowym świecie i oby nigdy Ci się nie opatrzył",
oraz
"Pozdrowienia dla TwójCiJego i ogromne miziadła dla świętej trójcy". ;-)))

Dziękuję, Alutko!

PS Wczorajszy odzew na historię Leśnej będę długo pamiętać! Jak tu nie wierzyć w ludzi? Tylu osobom chciało się zostawić JolceM miły komentarz! Jola odpisała Wam, zajrzyjcie!
PS2 Od jutra będzie u mnie krótki trzydniowy cykl o cmentarzach. Nie dlatego, że mam te zdjęcia, tylko dlatego, że wizyta na nich wywołała we mnie różne refleksje.
PS3 W piątek, ze względu na czas okołozaduszkowy, nie będzie komiksu.

Miłego dnia!