Do fryzjera!

Szanowna wycieczka gotowa? To idziemy!

Pamiętacie, jak poszłam do fryzjera, żeby poprawić sobie humor przed bardzo okrągłymi urodzinami?

Ja to wspominam jako koszmar. Może i pomysł z tą grzywką na skos był niezły, ale wykonanie wołało o pomstę do nieba! Cięcie było ordynarne. Czekałam ponad dwa miesiące na odrośnięcie włosów, które z jednej strony czoła miały jakieś 2 cm... Dodatkowo pani fryzjerka wycięła mi tak dużo pasm po prawej, że w stosunku do "po lewej" wyglądało to dziwnie. Fatalnie się z tym czułam, więc tym razem postanowiłam zrobić research, jak to się modnie mówi, i znaleźć najlepszego fryzjera w mieście. 

W końcu to Wrocław, wielkie miasto, musi taki tu być! Moje poszukiwania zaprowadziły mnie w pewne miejsce i od początku, wraz z tym, jak przed moimi oczami ukazywały się kolejne fragmenty fryzjerskiej... układanki, bardzo mi się tam spodobało.  

Wyobraźcie sobie stary ceglany budynek, coś jak opuszczona fabryczka. W środku schody prowadzą na piętro, a tam - szok! Imponująco zagospodarowana wielka, poddaszowa przestrzeń!

Wszystko urządzone z pomysłem i dobrym gustem. Posadzki, fotele, lustra, stoliki, dodatki, obrazy, przysłowiowe kafelki i duperelki. Pomieszczenie zostało podzielone szybami, świetlnymi parawanami, zróżnicowanym wyłożeniem podłogi: miejsce do mycia, do czesania, poczekalnia, recepcja.

Dodatkowo smaki i smaczki. Drabina z "fryzurami", oświetlenie, surowa cegła, drewniane belki, neon. Wszystko w brązach i beżach. Dbałość o każdy szczegół.
Całość to wizja i koncepcja szefa tego fryzjerskiego studia.

Kiedy miałam już nałożoną farbę (jeden kolor z kilkoma pasemkami - à la refleksy słońca), siedziałam sobie w czymś w rodzaju kawiarni (oczywiście można dostać też superdobrą kawę z wypasionego ekspresu) i czytałam gazetkę. :-) Czułam się jak królowa. ;-)

Nawet toalety robią wrażenie! Genialnie wyglądają klimatyczne tapety na ścianach.
(Mój nowy fryzjer, Grzegorz, ma włosy w lokach. :-), a ja oczywiście cały czas robię zdjęcia z ukrycia, jak szpieg z krainy deszczowców.)

I kiedy już zapadł zmierzch, wracałam do domu szczęśliwa, że odkryłam to miejsce, bo wiem, że tam wrócę. Będę chodzić do Fryzjera rzadziej, nawet dwa razy rzadziej, jeśli trzeba będzie, ale do Grzegorza.

Prosiłam pana fryzjera o jedno, co, myślę, jest dość częstą prośbą klientek:"zrób pan coś, żeby było młodziej! Żebym wyglądała młodziej! He he. :-) Stwierdzam, że spełnił moją prośbę i odmłodził mnie o jakieś... czterdzieści lat! Na tym zdjęciu z fryzurą na pazia mam ich około 10. :-)

Nic się nie zmieniłam! Pan Fryzjer jest cudotwórcą! To nic, że nazajutrz, kiedy słońce w łazience bezlitośnie obnażyło to i owo na mojej twarzy, już mi to przeświadczenie minęło, ale refleksy wyszły subtelne i takie jak trzeba, kolor ładny, ścięcie mi się podoba, choć trochę jeszcze zapuszczę włosy.

To ja już ostrzyżona, teraz Wy. :-) Po kolei! Proszę się, Droga Wycieczko, nie pchać!