Podstępny spis lokatorów

Kiedy Ania - Pantera - przyjechała do mnie, aby odebrać swoją nową psiocórkę Toyę, miałyśmy tu malutki blogowy zlocik, na którym pojawiła się też Edytka z Edytkowa. Z tą dziewczyną łączą mnie bardzo przyjacielskie, wręcz ciepłe relacje. Jakoś tak się nam ułożyło, że się lubimy i wspieramy.
A kto bogatemu (w uczucia) zabroni!
Widziałyśmy się tego dnia pierwszy raz, i to naprawdę szczęście, że się udało! Mimo że podałam Edycie swój adres, trafienie do mnie okazało się łamigłówką z pułapką na samym końcu drogi!

Mała, ale konieczna dygresja. Moi dziadkowie mieszkali w Ziębicach i ich dom przy Klasztornej to sentymentalne miejsce mojego dzieciństwa. Ta pachnąca drewnem klatka schodowa...

No i główny bohater mojego wpisu: spis lokatorów! Kiedyś takie spisy wisiały w każdym domu...

Ten spis przeżył wszystkich swoich mieszkańców, a ponieważ wisiał tam na jednym zardzewiałym gwoździu, uratowałam go przed zaginięciem i wylądowaniem na śmietniku. :)
Potem leżał u mnie w szufladzie i zwyczajnie się marnował, któregoś dnia podjęłam więc męską decyzję i zawiesiłam go obok swoich drzwi!

I na to właśnie trafiła Edyta, szukając mojego domu po adresie, jaki jej podałam...
Niby numer się zgadzał, tak jak i ulica, ale przecież na liście lokatorów mojego nazwiska nie ma!
Stała więc i kręciła głową z niedowierzaniem: chyba pomyliłam adres!
Zresztą niech sama o tym opowie:

Zmuszona ruszyć ętelektem  napisałam do Gosianki, bo wiedziałam że Pantera ma u niej być.
Pantery jeszcze nie było, ale otrzymałam zaproszenie Za Moje Drzwi. W sensie drzwi Gosianki, he, he.
Jak się słusznie domyślacie, zaproszenie przyjęłam. Ale do Gosianki nie tak łatwo wejść. Na ścianie obok drzwi wejściowych wisi dla zmyłki zabytkowa tablica ze spisem lokatorów. Wlazłam na schody, poczytałam, nazwiska Gosianki nie znalazłam, Uznałam, że nr domu nie ten, to poszłam zwiedzać Bartoszowice. Zwiedziłam przody, polazłam na tyły w poszukiwaniu hamaka dla Hokusa i nic. Zapytałam o adres tubylczą jednostkę płci żeńskiej i nazad wróciłam pod spis lokatorów. Dla większej zmyłki w okolicy nie było żadnego auta z germańską rejestracją, którym to autem Pantera miała swą nową psiocórkę do Germanii zawieźć. Dla wyjaśnienia: mnie nie dziwiła obecność tablicy ze spisem lokatorów, bo ja hodowana w czasach z tablicami jako norma byłam, natomiast zdziwiło mnie, że ktoś takową jeszcze posiada. :) Zatem jestem znów pod Gosiankowymi drzwiami i decyduję, że wchodzę. Decyzja była słuszna, bo chwilę wcześniej do rzeczonych drzwi zapukała drobna kobietka i, o ludzie, rzeczone drzwi rostworzyła jej Gosianka we własnej osobistej osobie!

Ciąg dalszy tu: http://edytkowo.blogspot.com/2017/04/relacja-z-urlopu.html

Jeszcze jeden humorystyczny akcent związany z tą listą miał miejsce tego dnia. Maria - kolejna uczestniczka zlotu, która też zwróciła uwagę na spis, odczytała moje nazwisko na pierwszym miejscu, a zapewniam Was, że nie nazywam się Mieczysław Szczygieł. :)

Na moich drzwiach wisi teraz też śliczny wianek zrobiony osobiście przez moją sąsiadkę z dzielnicy, panią Anię. Jeszcze raz dziękuję. :)

Kto z Was pamięta czasy list lokatorów?
No i pamiętajcie, żeby nie dać się zwieść podstępnemu spisowi, kiedy będziecie trafiać Za Moje Drzwi. :)