Witaj, Marcysiu!

Wszyscy zgadli, choć nie do końca! Czyżbym już pisała, że zamarzyło się nam towarzystwo dla Fiśki? Że Klusek pokazał nam, jak to może wyglądać - taka psia komitywa, i teraz tylko o tym dla Fikuni marzymy?

Pewnie pisałam, bo ja straszna gaduła blogowa jestem. :)

Wszyscy zgadli arcytrudną zagadkę z poprzedniego posta, ale czy sądziliście, że ona już tu jest?

Wszystkie zdjęcia można, a nawet należy, powiększyć kliknięciem. :)

Marcysia przyjechała dzisiaj w nocy. Za pośrednictwem wolontariuszki Ali i przy jej wydatnej pomocy została zabrana ze schroniska w Nowodworze (koło Lublina) i zapakowana do tira, do pana Adriana, który pomaga psom stamtąd znaleźć się w swoich domach. Chwała mu za to. Oboje wyruszyli o 20:30 i "już" o 5. mogliśmy odebrać Marcysię (która podróż zniosła bardzo dobrze) z rogatek Wrocławia.

Przed podróżą; stres, zagubienie. 

Jej trasa.

Ulicami miasta nocą...

Ależ to były emocje! Ja nie mogłam o niczym innym myśleć przez ostatnie dni. Przez niemal cały pobyt nad morzem męczyłam się, wybierając kandydatki dla Fiki. Miałam ich kilka, każda z nich była biedna i potrzebująca. Nie umiałam zdecydować i wtedy do akcji wkroczył MCO, przecinając to po męsku "bierzemy Marcysię!". Sprawy potoczyły się już błyskawicznie, o czym najlepiej świadczy fakt, że wczoraj wieczorem wróciliśmy, a już w nocy przyjechała psinka.

Pierwsze zdjęcia psinki już przytulonej do moich kolan. 

Marcyś opisywana jest jako zalękniona suczka, która zrobiła ostatnio wielkie postępy. Zgadza się. Psinka boi się, jest nieufna, ale do Fikuni w jej pierwszych dniach jeszcze jej sporo brakuje. To dlatego, że pierwszą socjalizacją w schronisku zajęła się Paula - psia trenerka i behawiorystka. 

Zaraz po przyjeździe poszłam z małą na spacer (Fikunia użyczyła jej szelek), żeby mogła rozprostować kości. Ciągnęła mnie, prowadziła i szła chętnie - tylko nie po trawie, hmmm... (film). 

Potem wyniosłam ją do parku, z tyłu naszego domu, by poznała Fikę. Fikunia bardzo się ucieszyła, merdała ogonkiem, wąchała Marcysię, ale ta była oczywiście zbyt zestresowana na podobną reakcję. 

Co budujące, to zero reakcji na koty! Hokus za to napuszył się jak paw. :)

Zobacz, Hoki - znowu nam psa sprowadziła!

Na kolejnym spacerku nastąpił bunt: nie pójdę dalej ani o krok!

Wróciłyśmy do ogrodu i Marcysia zamelinowała się pod krzaczkiem. Stamtąd patrzyła nieśmiało na koty, na ganiającą Fikę (która już próbowała ją zaczepiać i prowokować do zabawy! Film.). 

Długo nie dała się namówić na wyjście stamtąd. W końcu na rękach zabrałam ją do domu. Popatrzyła, podkuliła ogon i wróciła pod krzaczek.

Za chwilę patrzę: jest! Sama weszła do domku!

I od tej chwili tak jej się spodobało, że na spacer muszę ją długo namawiać, chodzimy tylko kawalątek za płotem, tylko po to, aby Marcysia się załatwiła (na razie idealnie poza domem!).

Scenki dzisiejsze:

Stęskniona Fika bawi się z Hokusem, a Marcyś patrzy i oczom nie wierzy...

Pod krzaczkiem sunia czuje się najbezpieczniej.

Sąsiedzkie odwiedziny przez płot. 

Co tam pogoda, co tam trawka, park! DOM - to jest dopiero coś!
Marcysia najchętniej wcale by nie wychodziła z tego raju. 

Zapiera się, nie chce iść.

Jeszcze taka ciekawostka. Kupiłam Czekofredowi szelki, okazały się za duże, już czekały na odesłanie, ale pomyślałam, że spróbuję je założyć Marcysi. Idealne! :)

Co ja mam z tymi szelkami. Czekają kolejny raz - jak zaczarowane: na Perełkę, na Klusia, a teraz na Marcysię. 

Co by tu jeszcze... Marcyś waży 9,5 kilo, Fikunia 7,1. Czuć tę różnicę pomiędzy nimi, ale to nic. Najważniejsze, aby się dogadały, aby mogły żyć nie tylko z nami, ale i ze sobą szczęśliwie. Marzymy o tym.

Hokus jak zwykle kpi w żywe oczy z naszego zabezpieczenia ogrodu. :(

Wiem, że to niesamowita ilość zdjęć, ale chcę, aby tu były! Trudno! Radźcie sobie, jak umiecie. :)
I jeszcze jest film! Olaboga!

I jak Wam się podoba Marcysia spod Lublina?

(Jeśli ktoś z Was myśli o małej suczce, to niech się chwilę jeszcze powstrzyma. Jeszcze jedna taka zawita do nas i będzie do adopcji. Liczę na Was, a tę historię opowiem innym razem, bo zaraz mnie na taczkach wywieziecie za ten długaśny post.)