Tymczaski - prezentacja

Pytacie mnie, jak to robię, że się podnoszę po takich trudnych zdarzeniach. Nie wiem, czy tak jest... Jest w tym pozorna sprzeczność, bo wiem, że się podniosłam i wiem też, że nie podniosę się nigdy. Poza tym jestem na razie zbyt oszołomiona, wciąż momentami nie wierzę...

Tymczaski nie mogą płacić za to, co się stało. Nie mogę ich zaniedbać, a to polega również na tym, że chcę o nich tu opowiadać. Jak inaczej wypatrzy je przyszły personel?
Przyznaję, że przez ostatnie dni szłam do nich tylko z obowiązku, marząc, aby je ktoś ode mnie zabrał. Jednak długo w tym stanie pozostać nie mogłam. One są kochane, słodkie i zwyczajnie mnie potrzebują.

Przyszły personelu, patrz i wybieraj! Te kotki wkrótce będą do adopcji!

Misza - wiejska kotka, przeganiana i zaniedbana, jest niezwykle delikatną istotą. Wciąż się boi. Upatrzyła sobie miejsce wysoko, najwyżej jak się da, w samym rogu pokoju, tam, gdzie było kiedyś łóżko piętrowe i ściany zostały wyłożone drewnianą boazerią. Żeby koty nie wchodziły za kolumnę, wsadziłam coś w róg, ale one świetnie sobie radzą, włażąc na to zabezpieczanie. To azyl Miszki. Tam czuje się najbezpieczniej. Gdy przychodzę i ją wołam, schodzi trochę niżej, a ja stojąc na stołku, mogę ją miziać i głaskać. Ta kotka to pieszczocha rozdająca baranki. Gdy przystosuje się do życia w domu, gdy przestanie ją wszystko przerażać (a już jest lepiej), stanie się słodką, kochaną koteczką, wdzięczną i miziastą jak Stefcia. Na dziś wiem, że potrzebuje spokojnego domu bez psów i bez innych kotów, lub ze spokojnymi, życzliwymi i przyjaznymi.
To się może zmienić, bo Fika pracuje nad nią każdego dnia, może i nauczy ją miłości do psiej rasy? Kto wie. Misza we wtorek jest umówiona na zabieg sterylizacji, bidulka, a potem już będzie rozglądała się za osobą jak pani Małgosia od Kordulki - taką cierpliwą i kochaną, która da jej czas. Misza kocha pieszczoty i głaskanie, musi tylko poczuć się bezpiecznie. Jestem pewna, że będzie z niej wdzięczna przyjaciółka.

Albus - czyli Biały, działkowy kociak wypatrzony i przywieziony ZMD przez Kubę. Posiadacz zabójczo pięknych zielonych oczu. Ciekawie pomalowany, z czarnymi kropkami na doopce. Cwaniak i spryciarz. Najbardziej uparty na razie; mogę go pogłaskać tylko przez zaskoczenie - kiedy je. :) Daję mu jeszcze trochę czasu, ale oswoi się na pewno. Widać, jak chętny będzie do zabawy. Przed nim szczepienie.
Nie cierpię, gdy koty włażą na to łóżko. Mam do nich wtedy utrudniony dostęp, ale trudno, i z tym się uporamy! Albusiku, nie myśl, że wygrasz z ciotką Gosianką! Będziesz jeszcze miziakiem jak trzeba!

Kropki. :)

Alba - czyli Biała, siostra wyżej opisanego gagatka. Moja ulubienica. Sama słodycz! Szybko się przełamuje. Wczoraj już zaczynała mruczeć przy pierwszym dotknięciu. Boi się jeszcze, ale złapać ją nie jest tak trudno. Można potem ułożyć ją na kolankach, głaskać i pieścić. Mruczy i zaczyna się odprężać. Rokuje świetnie. Jasne, że potrzebuje jeszcze czasu. Fajna, słodka dziewuszeczka. W stosunku do Fiki jest najodważniejsza. Wczoraj już były o pół metra od siebie. Psinka bardzo jej broni - kiedy mała wyda jakiś odgłos, Fika leci jej na ratunek. :) Szczepionko czeka.

Słodziutka, co?

Oczywiscie Alba i Albus szukają kogoś na stałe osobno lub w duecie.

Do wyboru, do koloru (choć wyglądają jak jedna rodzina) - tymczaski zostały Wam przedstawione. Uprasza się o wysyłanie dobrych mocy w intencji ich dobrego życia w swoich stałych domkach.

Miłego dnia i dziękuję, że jesteście.



PS 1. Kastracja, szczepienia, odrobaczenia, odpchlenia (już po), trzy paszcze do wykarmienia. Pamiętajcie, że jak robicie zakupy w Zooplusie, to przez banerek na mojej stronie, proszę.

PS 2.

Z FB: Słuchajcie, jest taka sprawa - jak mówi mój ulubiony wujek. :) Kupiłam dla Fiki butki w Zooplusie, ale są za duże....

Posted by Za Moimi Drzwiami on TUTAJ (KLIK)