Cień

W kocim pokoju zamieszkał cień. Jakże inny to przypadek niż miłe i oswojone od pierwszej chwili Światełka, niż bezproblemowy Węgielek czy Lola. 

Cień - płci jeszcze nieznanej - to dzikus. Jeszcze chwila i szanse na jego oswojenie byłyby bardzo małe. Na moje oko ma ok. 2 miesięcy. Waży pewnie ponad kilogram, czyli jest od Węgielka dwa razy cięższy. Zdjęcia oczywiście kłamią, bo na nich wszystkie kotki i Fikunią wydają się większe, ale to malutki kotek. Dwa miesiące to jeszcze kocie dzieciątko.

Maluch pojawił się w ogrodzie u znajomego pana, od którego już kiedyś dostałam pod opiekę kotki. Pan ten mieszka pod Wrocławiem, blisko wsi, gdzie takich maluchów pozostawionych samym sobie są tabuny. Temu się udało, bo trafił do ogrodu pana Jana. Idzie zima, pewnie jak wielu jego braci i sióstr nie przetrwałby jej z powodu głodu, zarobaczenia, zawszenia, zimna i chorób. Taki los już go nie spotka. Mimo jego dzikości i początkowej niechęci zrobię wszystko, aby znalazł opiekę na resztę życia.

Czy już wspominałam, że mam słabość do czarnych kotów? Pewnie to wielka zasługa Hokusa, który jest najmądrzejszym, najbardziej ugodowym i taktownym kocim dyplomatą. Do tego jest piękny. Czarna pantera - kwintesencja dzikości, gracji i zwinności. 

Malutki czarny cień przechodzi teraz ciężki okres. Bardzo się boi. 

W pierwszym dniu (w czwartek, zaraz jak do nowego domu pojechały Węgielek i Lola) 

wyglądał tak:

W drugim dniu tak:

Za to w trzecim:

Zwróćcie uwagę, że zrobił spory postęp. Przybliżył się do krawędzi budki!

Niestety, kotek musi robić trochę szybsze postępy,

bo inaczej zestarzeje się u mnie :),

zrobiłam więc dziś rzecz straszną i zabrałam mu budkę...

To wydaje się Wam pewnie okrutne, ale pozbawiony tej ochrony maluch

musi się przełamywać i zobaczyć, że z mojej strony nic mu nie grozi.

Kiedy zaczęłam głaskać go tą rękawiczką narciarską, najpierw 

kilka razy zatopił w niej zęby, ale już za chwilkę znosił to z większym spokojem. 

Tak teraz będziemy działać: spokojny dotyk, uspokajające przemowy z zapewnieniami, 

że wszystko będzie dobrze.

No i zabawa. W momencie gdy kotek pierwszy raz zareaguje na wędkę, 

gdy machnie łapką, gdy na znak odprężenia zmruży oczy pod wpływem dotyku, 

w tym momencie zacznie się przełom, a potem pójdzie już szybko.

Zapowiada się dłuższy pobyt malucha Za Moimi Drzwiami. Ciekawe, jaką historię zapisze ten kotek o sierści jak jedwab w naszych sercach.

Na razie je, je i je. Nie może się nasycić, nie może uwierzyć, że już nie musi być głodny. Kochane maleństwo. 

Patrzy mu z oczu chłopakiem czy dziewczyną? Co obstawiacie? 

Wchodząc przez ten baner i robiąc zakupy, pomagacie karmić i dbać o nowego maluszka.

(Dziś na koncie programu partnerskiego były pokazane 3 zakupy, a z nich 24 zł prowizji, co po odjęciu podatku da ok. 20 zł dla kotków! Z tego, co pisałyście, jeszcze nie wszystkie zakupy są zaksięgowane. Ja naliczyłam ich w komentarzach pod poprzednimi postami 6. Dziękuję!)