Za kratkami

Wczoraj miałam dzień z cyklu "nic mi się nie udaje". Wszystko mi upadało, rozsypywało się, darło, z niczym nie mogłam zdążyć. Kolejna osoba umówiona na rozmowę w sprawie kotka przepadła bez słowa. Nic mnie tak bardzo nie stresuje jak szukanie moim podopiecznym domów. Mogę sprzątać kuwety, karmić, leczyć nawet, ale przebijać się przez ludzką niesolidność, przez ignorancję i często również infantylną głupotę jest mi zawsze trudno. Oczywiście to dlatego, że zależy mi na moich kociakach. Angażuję się emocjonalnie i chcę dla nich jak najlepiej. No cóż, to normalne. Nie znam osoby prowadzącej dom tymczasowy, która postępowałaby inaczej.
Dlatego też, jeśli znajdują się osoby znane mi z blogowego świata, to nie ma dla mnie większego szczęścia.

Nie miałam wczoraj już siły do odpowiadania na komentarze, mimo że zazwyczaj lubię to robić. Zazwyczaj, bo czasem zniechęca mnie fakt, że piszę sobie a muzom. Ileż pytań pozostawionych przeze mnie w odpowiedzi na komentarze zostało bez odzewu... Selawi. Tak to działa, nie ma co drzeć pierza - to można robić bez nerw w Pastelowym Kurniku. :)

Dziś trochę zdjęć z telefonu. Jakość różna, ale to treść jest ważna. :)

Tak czekają, gdy słyszą, że idę po schodach.

Widać ząbek Maślaka Borka? :)

Z tyłu bardziej nieśmiały i ostrożny Fago.

Wczoraj wzięłam ją na rękach na dół. Tylko troszkę bała się Rufiego, a poza tym była zachwycona!
Odważna, mądra dziewczyna.

To zdjęcie ze względu na trzecią buziunię. :)

Mali Neko zawsze ze żwirkiem na nosku. :)

Minutę po posprzątaniu kuwet.

Czy istnieją piękniejsze uszka?

Muchomorek Leśniak.

Wrócił z ogrodu kot z liściem na nosie. 

Jasnym punktem wczorajszego dnia było nadejście przesyłki od Monique - jednej z cioteczek chrzestnych małego Maślaczka Borka (drugą jest Opakowana), która postanowiła z okazji ciotostwa przygotować mu wyprawkę na nowe życie!

Jaki miły gest, Moniko! Bardzo dziękujemy. Wyprawkę podzielę na Leśniaków, ale to, jak i co, uzależniam od  ludzi, którzy będą je adoptować. Niech będą tacy, którzy się ucieszą. :) Będę o tym pisać. Wielkie dzięki!

Dostałam też miłą kartkę z Łodzi. Kto się domyśli, dlaczego Hersylia wybrała właśnie ją? :)