Ja w jej wieku...

Ala zadziałała wobec mnie zaczepnie, zarzuciła wędkę i… złapała mnie! A przecież i ja nie jestem zwolenniczką wszelkich blogowych łańcuszków. Czasem jednak też, jak Alucha, ulegam im z różnych przyczyn. Tym razem tą przyczyną jest fakt, że dziwi mnie, że moja młoda koleżanka blogowa twierdzi, że wie o mnie niewiele, a chce wiedzieć więcej. Czy to nie dziwne? Ja w Jej wieku nie byłam taka ciekawa życia pięćdziesięcioletnich pań… Ja, w Jej wieku… No właśnie! Skoro fakty, które mogę podać w ramach tej zabawy, są dowolne, to zacznę w ten deseń:

Ja w wieku Alicji:

1. Byłam już od 5 lat mężatką, od 4 mamą Poznańskiego, o którego imię rzucaliśmy monetą i wyszło na moje (hura!), a od 2 lat mamą Wrocławskiego, który miał być dziewczynką (tak zasugerował lekarz po USG) i nazywać się Bianka. Dziś jest szczęśliwy, że płeć, że tak powiem, uratowała go przed tym (moim zdaniem uroczym) imieniem.

2. Mieliśmy suczkę kundelkę o wdzięcznym imieniu Malwinka i jedną perską kotkę, której imienia nie mogę sobie przypomnieć! Niesamowite! Mieszkała z nami też urocza papużka nimfa nazwana przez dzieci Papa.

3. Nie pracowałam, zajmowałam się dziećmi. To były cudowne czasy. Oczywiście z dzisiejszej perspektywy, bo wtedy nie łatwo było mi znosić odpowiedzialność, jaką niesie wychowywanie dzieci. Odpowiedzialność i trud.  Faktem jest jednak, że gdybym miała możliwość powrotu do wybranych przez siebie czasów, to chętnie wróciłabym do tamtego pełnego niesamowitej miłości okresu.

Autorem zdjęcia jest dwuletni Poznański.

4. Kiedy Poznański był malutkim chłopcem, uwielbiał… kłódki i kominy! Do legend rodzinnych przeszły anegdoty, jak to podczas wizyty w zoo, przy klatce z lwem, którego widział pierwszy raz w życiu, mały Poznański zawołał: Ooooo! Zobac, zobac, jaka duzia… łódka! Wielki grzywiasty lew nie zrobił na nim wrażenia. :)

5. Wrocławski z kolei to chodząca słodycz i naśladowca starszego brata, który był dla niego idolem. Wszystko było „ja tez”. Chcę pić – wołał Wrocławski. Ja tez! – Słychać było zaraz głosik drugiego chłopca.  Nawet siusiu chciało mu się wtedy, kiedy braciszkowi.

6. Mieszkaliśmy w bloku na 4 piętrze i pamiętam do dziś, że potrafiłam taszczyć do domu wózek, zakupy i dwójkę małych dzieci. Ale miałam kondychę!

Otoczony kotami, wiadomo, po kim to ma... :)

7. Fakt ostatni: sprowokowana tymi wspomnieniami zmarnowałam trzy godziny na przeglądanie starych zdjęć w albumach. O matko, jak mi teraz tęskno, jak bardzo czuję upływający czas…

Kto ma ochotę na kontynuowanie tej zabawy, zapraszam. Można to zrobić w komentarzach, można u siebie na blogu. Nominuję wszystkich moich komentatorów. Zmieniam tylko pytanie i zamiast „podaj 7 faktów o sobie”, obowiązuje „JA, W WIEKU ALI…”.

A w jakim wieku jest Ala, może powie sama, a może się domyślicie. Wystarczy wiedzieć, że jest między dwudziestką a trzydziestką. :)